Στην παγκοσμιοποιημένη σημερινή οικονομία τα περιθώρια για διαφοροποίηση στενεύουν. Διαφοροποίηση που έχει να κάνει με την ικανότητα παραγωγής τόσο ποσοτικής όσο και ποιοτικής, την προστιθέμενη αξία των προϊόντων(ιδίως των αγροτικών), την ισομερή κατανομή του κέρδους όλων των συμβαλλομένων κατά μήκος της αγροτοδιατροφικής αλυσίδας και φυσικά την διατήρηση της παράδοσης ενός τόπου. Η ικανότητα για ποιοτική αγροτική παραγωγή είναι το ζητούμενο σήμερα και η Ελλάδα, χώρα με μακραίωνη αγροτική παραγωγή, καλείται να αναδείξει τον φυσικό της γεωργικό πλούτο. Υπό το πρίσμα της πρόσφατης ανανέωσης στην Κοινή Αγροτική Πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης και με γνώμονα την ποιοτική παραγωγή, μια αποτελεσματική διαδικασία προαγωγής της, είναι η δικτύωση των παραγωγών-μεταποιητών-εμπόρων. Μιλάμε δηλαδή για Αγροτική Δικτύωση, η οποία προκύπτει σαφέστατα με τη διατομεακή συνεργασία. Στην παρούσα μελέτη γίνεται προσπάθεια προσέγγισης της Αγροτικής Δικτύωσης ως αποτέλεσμα των τριών τομέων παραγωγής, όπως αυτοί απαντώνται στην περιοχή του Καλλικρατικού Δήμου Βέλου-Βόχας. Αφού αναλυθεί διεξοδικά η συμβολή καθενός τομέα ξεχωριστά αναλύονται, στατιστικά στοιχεία που συγκεντρώθηκαν από παραγωγούς και επιχειρηματίες οι οποίοι δραστηριοποιούνται στην περιοχή. Ολοκληρώνοντας καταλήγουμε σε συμπεράσματα για το αγροτικό δυναμικό της Βόχας και τη συνεισφορά των τομέων παραγωγής στην προώθηση της αγροτικής δικτύωσης.
Για την επίτευξη των ερευνητικών στόχων πραγματοποιήθηκε εμπειρική έρευνα με ανώνυμο ερωτηματολόγιο κλειστού τύπου απευθυνόμενο σε αγρότες και επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στην περιοχή του Δήμου Βέλου – Βόχας. Τα θέματα του ερωτηματολογίου βασίστηκαν στη βιβλιογραφία καθώς και σε προηγούμενες ερευνητικές εργασίες. Το δείγμα αποτελείται από 94 αγρότες κατά κύριο επάγγελμα και των 2 φύλων, καθώς επίσης και από 9 επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στην μεταποίηση και εμπορία αγροτικών προϊόντων. Τα αποτελέσματα της εργασίας έδειξαν ότι οι αγρότες τάσσονται υπέρ οιασδήποτε διαδικασίας που θα τους εξασφαλίζει τη διάθεση της παραγωγής τους, όπως η αγροτική δικτύωση. Οι δε επιχειρηματίες δείχνουν να προσπαθούν να αξιοποιήσουν τους υπάρχοντες πόρους ούτως ώστε να διασφαλιστεί ένα ποιοτικό αγροτικό προϊόν.
Λέξεις Κλειδιά: δίκτυο, αγροτική δικτύωση, αλυσίδα παραγωγής, διατομεακή συνεργασία
The nowadays globalized economy, has narrowed many scopes for differentiation
whatsoever, concerning: the production ability either in quantity or quality, the additional
value of particularly rural products, the equal distribution of profit to all parties along the
chain of agriculture and food, as well and the traditional inheritance maintenance of each
and every place, of course. The ability for rural production with qualitative prospects,
should be the goal in order for Hellas to highlight its agricultural wealth; Hellas has always
been a country with vast rural production. According to recent renewals in the Common
Agricultural Policy of European Union and in view of qualitative production, the use of
networking effect among producers-processors-commerce, would be effective. Especially
we speak of Rural Network as it derives from intersectoral collaboration. This study
focuses in such approach, taking Rural Networking as a cumulative result of the three
manufactural sectors, as those encountered in Municipality of Velo - Vocha. Having
thoroughly investigated the contribution of each sector separately and analyzed personal
data collected from producers or traders operating in the area, we come to conclusions
about the rural production of Vocha and any contribution derived from the manufacturing
sectors procedures, in promoting rural networking.
In order to achieve the objectives of our research, an anonymous questionnaire
was held. It was addressed to farmers and enterprises across the Municipality of Velo -
Vocha. The topics of that questionnaire were based on previous results and literature, as
well. The sample consisted of 94 farmers of both sexes and 9 companies. They are
activating in the processing and marketing of agricultural products. Many results indicated
that farmers are in favor of functions that will ensure the availability of their production,
such as rural networking. In addition enterprises reclaim the existing resources in order to
ensure a qualitative agricultural product.
