Σκοπός αυτής της εργασίας είναι να προσφέρει στον αναγνώστη μία συνολική εξέταση της εδαφικής διάβρωσης ( t/ha/yr) στη λεκάνη απορροής της λίμνης Πλαστήρα εφαρμόζοντας το μοντέλο PESERA. Η εδαφική διάβρωση είναι μία φυσική διαδικασία λαμβάνοντας χώρα μέσα στον γεωλογικό χρόνο, και στην πραγματικότητα είναι η ουσιώδης διαδικασία για τον εδαφικό σχηματισμό. Στο περιεχόμενο της περιβαλλοντικής προστασίας, οι περισσότερες ανησυχίες σχετικά με την διάβρωση είναι συνδεδεμένες με την επιταχυνόμενη διάβρωση. Σε μία περίοδο ραγδαίας κλιματικής αλλαγής όσο και χρήσης γης, και σε απάντηση των αναθεωρημένων αγροτικών πολιτικών και διεθνών αγορών, είναι πολύ σημαντικό να είναι κανείς ικανός να αξιολογήσει την κατάσταση της εδαφικής διάβρωσης σε Ευρωπαϊκό επίπεδο, χρησιμοποιώντας μία αντικειμενική μεθοδολογία. Το μοντέλο PESERA είναι ένα φυσικά βασισμένο και χωρικά διανεμημένο μοντέλο που συνδυάζει την επίδραση της τοπογραφίας, του κλίματος και του εδάφους μέσα σε μία ενσωματωμένη πρόβλεψη απορροής και εδαφικής διάβρωσης. Το PESERA χρησιμοποιεί το μοντέλο αποθήκευσης για να μετατρέπει τη βροχόπτωση σε εδαφική απορροή. Εξαρτάται από έναν αριθμό παραγόντων σχετικών με το έδαφος, την κάλυψη βλάστησης, την καλλιέργεια και την κατάσταση εδαφικής υγρασίας. Τέσσερα είναι τα κύρια δεδομένα που απαιτούνται για να τρέξει το μοντέλο PESERA, έτσι ώστε να παρέχει ουσιαστικά κλιματικά, εδαφικά, τοπογραφικά και κάλυψη γης δεδομένα. Ωστόσο το πρόβλημα διάβρωσης επιτρέπει την εκτίμηση των πιθανών επιδράσεων από μελλοντικές αλλαγές στο κλίμα και στη χρήση γης, διαμέσου της ανάλυσης σεναρίου και της αξιολόγησης επίδρασης λαμβάνοντας υπόψη το κόστος επίδρασης, το τεχνικό υπαρκτό, την κοινωνική αποδοχή και τις πιθανότητες για εφαρμογή. Οι δείκτες εδαφικής διάβρωσης ανεπτυγμένοι από ένα φυσικά θεμελιωμένο μοντέλο δεν θα παρέχει μόνο πληροφορίες για την κατάσταση της εδαφικής διάβρωσης για μια οποιαδήποτε στιγμή, αλλά επίσης θα βοηθάει στην κατανόηση των δεσμών μεταξύ διαφορετικών παραγόντων που προκαλούν διάβρωση.
The purpose of this study is to offer the reader an overall consideration of Soil erosion ( t/ha/yr) in the watershed of lake PLASTIRA by applying the PESERA model.
Soil erosion is a natural process, occurring over geologic time, and indeed it is a process that is essential for soil formation. In the context of environmental protection, most concerns about erosion are related to
accelerated erosion. In a period of rapid change in both climate and land use, and/or in response to revised agricultural policies and international markets, it is very important to be able to assess the state of soil erosion at a European level, using an objective methodology.
The PESERA (Pan–European Soil Erosion Risk Assessment) model is a physically based and spatial distributed model combining the effect of topography, climate and soil into a single integrated forecast of runoff and soil erosion. PESERA uses the simplest possible storage, or ‘bucket’ model to convert daily rainfall to daily overland flow runoff. The threshold depends on a number of factors related to the soil, vegetation cover, tillage and soil moisture status. Four main datasets are required to run the PESERA model, to provide essential climate, soils, land cover and topographic data.
However quantification of the erosion problem enables evaluation of the possible effects of future changes in climate and land use, through scenario analysis and impact assessment taking into account cost-effectiveness, technical feasibility, social acceptability and possibilities for implementation. Soil erosion indicators developed from a physically based model will not only provide information on the state of soil erosion at any given time, but also assist in understanding the links between different factors causing erosion.
