Στην παρούσα μεταπτυχιακή εργασία μελετήθηκαν φυσικοχημικές ιδιότητες
ηφαιστειακών εδαφών που ανήκουν εκτός του ηφαιστειακού τόξου του Ν. Αιγαίου
καθώς και εδαφών της τάξεως των Alfisols. Συγκεκριμένα μελετήθηκαν οι
φυσικοχημικές ιδιότητες των ηφαιστειακών εδαφών από τους Νομούς Λακωνίας (
Κροκεές), Λήμνου και Λέσβου καθώς επίσης και εδαφών Alfisols από τους Νομούς
Λαρίσης (Αγιά Σοφία) και Ξάνθης (Τύμπανο - Ερεικώνες). Σε όλα τα εδάφη επιπλέον
προσδιορίσθηκε και η Μαγνητική επιδεκτικότητα (Χ), με σκοπό τη διερεύνηση της
σχέσης των φυσικοχημικών και μαγνητικών ιδιοτήτων τους.
Τα ηφαιστειακά εδάφη παρουσιάζουν λεπτόκοκκη έως μετρίως χονδρόκοκκη και τα
Alfisols λεπτόκοκκη έως χονδρόκοκκη, κοκκομετρική σύσταση. Το pH των εδαφών
κυμαίνεται από ισχυρά όξινο έως αλκαλικό. Στο σύνολο των εδαφών, δεν
παρατηρούνται υψηλά ποσοστά οργανικής ουσίας.
Στα ηφαιστειακά εδάφη δεν παρατηρούνται υψηλές τιμές Μαγνητικής επιδεκτικότητας
με εξαίρεση αυτά της Λήμνου. Οι μαγνητικές ιδιότητες των ηφαιστειακών εδαφών
οφείλονται, κατά κύριο λόγο, στο μητρικό υλικό του εδάφους. Οι διάφορες μορφές του
σιδήρου δε συμμετέχουν στη μαγνήτιση των εδαφών αυτών.
Οι τιμές της Μαγνητικής επιδεκτικότητας στα εδάφη των Alfisols είναι σχετικά
χαμηλές. Τα συστατικά του εδάφους που είναι υπεύθυνα για τη μαγνήτιση των
εδαφών αυτών είναι κυρίως τα δευτερογενή συστατικά του εδάφους, με σημαντική
συνεισφορά και του σιδήρου του κρυσταλλικού πλέγματος.
Η στατιστικά σημαντική συσχέτιση μεταξύ Μαγνητικής επιδεκτικότητας και «ενεργού»
σιδήρου (Fe2O3o/ Fe2O3d) επιβεβαιώνει τη μείωση της Μαγνητικής επιδεκτικότητας με
το χρόνο.
Από το δείκτη Fe2O3d/ Fe2O3t (δείκτης εξέλιξης), προκύπτει ότι στην πορεία του χρόνου,
μέσω των εδαφογενετικών διεργασιών που έλαβαν χώρα στα εδάφη αυξήθηκαν τα
κρυσταλλικά οξείδια του σιδήρου, αλλά υπό τις μορφές του γκαιτίτη και του αιματίτη,
ορυκτών που δεν συνεισφέρουν σημαντικά στις μαγνητικές ιδιότητες του εδάφους.
Γενικά σε όλα τα μελετώμενα εδάφη εμφανίζονται υπερπαραμαγνητικά ορυκτά (SP),
σε διαφορετικά ποσοστά.
In this thesis studied the physicochemical properties of volcanic soils that they don’t
belong in the volcanic arc of the South Aegean and Alfisols soils. Specifically we
studied the physicochemical properties of the volcanic soils of the provinces of
Lakonia (Krokees), Limnos and Lesvos, as well as Alfisols soils of prefectures of
Larissa (Agia Sophia) and Xanthi (Timpano - Ereikones). In addition to all the sites
identified the Magnetic susceptibility (X) in order to explore the relationship of
physical, chemical and magnetic properties.
As result of the mechanic analysis we have that the volcanic soils are fine to medium
coarse and Alfisols are fine to coarse. The pH of soils ranges from strongly acidic to
alkaline. In the territories, there are no high organic matter.
In volcanic soils there are no high values of magnetic susceptibility except those of
Limnos. The magnetic properties of volcanic soils due primarily to the parent
material of soil. The various forms of iron don’t contribute of the magnetization of
these soils.
The values of the magnetic susceptibility of Alfisols soils are low. The components of
soil which are responsible for the magnetization of these areas are, mostly, the
secondary components of soil, with substantial support from the iron of the crystal
lattice.
The statistically significant correlation between magnetic susceptibility and ratio
(Fe2O3o / Fe2O3d) confirms the reduction of magnetic susceptibility with time.
From the ratio Fe2O3d/Fe2O3t, resulting that over time, through soil processes
occurring in soils increased the crystalline iron oxides, but in the forms of goetite and
hematite, minerals that do not contribute significantly to magnetic properties of the
soil.
Generally in all the planned soils appear superparamagnetic minerals (SP), at
different rates.
