Πολυμορφισμός των γυρεοκόκκων του φυτού Satureja thymbra

Abstract

Στην παρούσα μελέτη, μετρήθηκαν τα παλυνολογικά χαρακτηριστικά του φυτού Satureja thymbra το οποίο συλλέχθηκε από δύο διαφορετικές περιοχές της Ελλάδας. Χρησιμοποιώντας οπτικό μικροσκόπιο και ηλεκτρονικό μικροσκόπιο σάρωσης, μετρήθηκε το μέγεθος και καταγράφηκαν τα χαρακτηριστικά του ανάγλυφου της εξίνης, κατά συνέπεια ποσοτικοποιήθηκε ο πολυμορφισμός των γυρεοκόκκων. Εφαρμόστηκε στατιστική ανάλυση ANOVA και τα αποτελέσματα αποκάλυψαν διαφορές στα lumina (ανοίγματα του ανάγλυφου της εξίνης) ως προς τη διάμετρό τους και το πλάτος των muri (χωρίσματα μεταξύ των lumina) ανάμεσα στις δυο γεωγραφικές περιοχές. Επίσης, τρία άλλα παλυνολογικά χαρακτηριστικά όπως επιφάνεια, περίμετρος και ισημερινή διάμετρος, δεν διέφεραν στατιστικά. Τα αποτελέσματα δείχνουν την ύπαρξη γεωγραφικού πολυμορφισμού των γυρεοκόκκων του S. thymbra. Ο πολυμορφισμός σχετίστηκε με περιβαλλοντικές παραμέτρους και κυρίως με τη διαθεσιμότητα νερού. Η μέση βροχόπτωση φαίνεται να αποτελεί τον κύριο παράγοντα που συμβάλλει στη μορφολογική παραλλαγή των γυρεοκόκκων, επηρεάζοντας το ανάγλυφο του εξωστρώματος.

In this study, the palynological characteristics of the plant Satureja thymbra, collected from two different areas of Greece, were measured. Using light and scanning electron microscopy, the size and the characteristics of exine sculpture were measured, in order to quantify the pollen polymorphism of S. thymbra. The statistical analysis with one-way ANOVA was applied and the results revealed differences in the lumina (openings on the exine sculpture), the diameter and the width of muri (partitions between the lumina) between the two geographical areas. Also, three other palynological characteristics, such as surface, perimeter and equatorial diameter, did not differ statistically. The results show the existence of geographical polymorphism in pollen grains of S. thymbra. The polymorphism has been related to environmental parameters and mainly with water availability. Average rainfall seems to be the main factor contributing to the morphological variation of pollen grains by affecting their exine sculpture.