Διερεύνηση των δυνατοτήτων της χρησιμοποίησης προβιοτικών στη διατροφή της τσιπούρας Sparusaurata

Abstract

Σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν η διερεύνηση της επίδρασης προβιοτικών στη διατροφή της τσιπούρας, Sparus aurata. Ενενήντα άτομα μέσου αρχικού βάρους 137,3±0,96 g κατανεμήθηκαν τυχαία (σε ομάδες των 10 ατόμων, αρχικής πυκνότητας εκτροφής 5,70 kg/m3) σε 3 διατροφικές επεμβάσεις με 3 επαναλήψεις. Οι 3 πειραματικές επεμβάσεις ήταν: α) μάρτυρας (C), χωρίς τη χορήγηση προβιοτικού, β) ο χαμηλή συγκέντρωση (PL) προβιοτικού, 10 CFU/g τροφής και γ) υψηλή συγκέντρωση (PH) προβιοτικού, 1010 CFU/g τροφής. Η εκτροφή πραγματοποιήθηκε σε γυάλινες δεξαμενές, όγκου 241,1 L η κάθε μία, σε ημίκλειστο κύκλωμα θαλασσινού νερού, αλατότητας 35,7±0,07 %ο. Η παροχή του νερού ρυθμίστηκε στα 2,1 L/min, με αποτέλεσμα να επιτυγχάνεται 12,54 φορές ημερήσια ανανέωση του νερού εκτροφής. Η θερμοκρασία του νερού κυμαινόταν μεταξύ 25,66 και 25,71 °C και το διαλυμένο οξυγόνο (DO) διατηρήθηκε στα 5,65 - 5,82 ppm. Η χορήγηση της τροφής πραγματοποιούνταν 2 φορές την ημέρα, 08:15 και 14:15, και το Επίπεδο Διατροφής ήταν 2% του ΖΒ, ανεξάρτητα της διατροφικής επέμβασης. Η ενσωμάτωση της προβιοτικής καλλιέργειας στην ιχθυοτροφή πραγματοποιούνταν ακολουθώντας προκαθορισμένη διαδικασία 15 λεπτά πριν από την χορήγηση στους ανάλογους ιχθυοπληθυσμούς σε καθημερινή βάση. Οι ιχθύες διατρέφονταν με ιχθυοτροφή του εμπορίου (Ξηρά ουσία 92,49 %, Τέφρα 6,29%, Ολικές λιπαρές ουσίες 23,21%, Ολικές πρωτείνες 40,97%, ΕΝΕΟ & Ινώδεις ουσίες 22,02%). Στο τέλος της πειραματικής περιόδου δεν παρατηρήθηκε σημαντική επίδραση της χορήγησης Lactobacillus plantarum στην ανάπτυξη (τελικό βάρος, %WG, SGR), στους συντελεστές αξιοποίησης της τροφής (FCR, PER, PPV, LER, LPV) και στη χημική σύσταση του σώματος των ιχθύων. Αντίθετα, σημαντική αύξηση παρατηρήθηκε στο γοναδοσωματικό δείκτη (GSI) και σημαντική μείωση στην ολική και στην τοξική αμμωνία, καθώς και στα νιτρώδη ιόντα κατά τη διατροφική επέμβαση με την υψηλή συγκέντρωση προβιοτικού. Συμπερασματικά, η χορήγηση Lactobacillus plantarum βελτίωσε το γοναδοσωματικό δείκτη (GSI) και ορισμένα χαρακτηριστικά του νερού εκτροφής, ενώ φαίνεται πως απαιτείται περαιτέρω διερεύνηση του εξειδικευμένου ρόλου του Lactobacillus plantarum στη διατροφή της τσιπούρας Sparus aurata.

The purpose of this study was to investigate the effect of probiotics in the nutrition of gilthead sea bream, Sparus aurata. Ninety individuals of mean initial body weight 137.3±0.96 g were randomly distributed (in groups of 10; initial stocking density 5.70 kg/m 3 ) in 3 experimental treatments, each having three replicates. The 3 experimental treatments were: a) control (C), without dietary administration of probiotic Lactobacillus plantarum, b) low concentration (PL) of probiotic (10 CFU/g feed) and c) high concentration (PH) of probiotic, (10 10 CFU/g feed). The rearing took place in glass tanks of 241.1 L each, in a recirculated seawater system (salinity 35.7±0.07 ‰). The water supply was adjusted to 2.1 L/min, which resulted in renewal of the rearing water 12.54 times daily. The water temperature ranged between 25.66 and 25.71 °C and dissolved oxygen (DO) was maintained between 5.65 – 5.82 ppm. Fish were fed twice daily, at 8:15 and 14:15, at a feeding level 2% of BW. The inclusion of probiotic in fish feed was made by following a standard procedure 15 minutes before feeding fish populations on a daily basis. The fish were fed with a commercial fish diet (Dry Matter 92.49%; Ash 6.29%; Crude fat 23.21%; Crude protein 40.97%; Nitrogen-Free Extract & Crude Fiber 22.02%, as fed basis). At the end of the experimental period, there were no significant effects of Lactobacillus plantarum on growth (final weight, PWG, SGR), feed utilization (FCR, PER, PPV, LER, LPV) and carcass composition of fish. Significant increases were observed in gonad-somatic index (GSI) and a significant decrease in total and unionized

ammonia as well as in nitrite concentration, when the high concentration probiotic was administered. In conclusion, Lactobacillus plantarum improved gonad-somatic index (GSI) and some chemical characteristics of rearing water, and it appears that further investigation is required concerning the role of Lactobacillus plantarum in the diet of sea bream Sparus aurata.