Παράγοντες ενθάρρυνσης Ενεργού συμμετοχής των εργαζομένων σε περίοδο κρίσης. Δεδομένα απο την Ελλάδα

Abstract

Η ύφεση έχει συνεχείς αυξανόμενες αρνητικές επιπτώσεις στη στάση των εργαζομένων ως προς την εργασία τους. Αυτό σημαίνει ότι οι επιχειρήσεις αντιμετωπίζουν μια σοβαρή πρόκληση για την αποκατάσταση και διατήρηση της δέσμευσης και της ενεργού συμμετοχής των εργαζομένων. Σε ένα τέτοιο δυσμενές περιβάλλον, όπως το σημερινό, καμιά προσπάθεια ανάπτυξης, διατήρησης ή ακόμη και επιβίωσης μιας επιχείρησης δεν έχει πιθανότητες επιτυχίας, εάν αυτή δεν αποτελέσει υπόθεση των ίδιων των εργαζομένων.Οι οργανισμοί που θα καταφέρουν να αξιοποιήσουν τα δυνατά σημεία των εργαζομένων τους θα αποδειχθούν ισχυρότεροι και πιο ανταγωνιστικοί από αυτούς που δεν θα το επιτύχουν. Οι οργανισμοί που θα αντιμετωπίσουν το ανθρώπινο δυναμικό τους ως αυτόματες μηχανές ή γρανάζια τροχού δεν πρόκειται ποτέ να αντιληφθούν τις πραγματικές προοπτικές τους. Μακροπρόθεσμα, τέτοιου είδους επιχειρήσεις, που δεν θααξιοποιήσουν τους πόρους τους, θα υποστούν τις επιπτώσεις του ανταγωνισμού και εάν δεν αλλάξουν τη διοικητική γραμμή και φιλοσοφία τους, σύντομα θα εξαφανιστούν. Μία μακροσκοπική οπτική γωνία μάς αποκαλύπτει ότι τελικά μόνο ένας παράγοντας διαφοροποιεί τις επιχειρήσεις μεταξύ τους - το ανθρώπινο δυναμικό. Το ιδιαίτερα παρακινημένο και αποτελεσματικό εργατικό δυναμικό, αποτελεί πηγή ανταγωνιστικού πλεονεκτήματος.Και το προϊόν, και οι κατοχυρωμένες υπηρεσίες, και η διαδικασία, και τα μυστικά συστατικά μπορούν, σε τελική ανάλυση, να αντιγραφούν. Αυτό το αντιλήφθηκαν από πολύ νωρίς οι Ιάπωνες, και εκεί ακριβώς έγκειται ένας από τους λόγους της επιτυχίας τους στις διεθνείς αγορές. Αποδίδουν μεγάλη αξία στην εξοικείωση των εργαζομένων με τους στόχους, τον εξοπλισμό και τις διαδικασίες του οργανισμού. Οι αλλαγές που πλήττουν σήμερα τον χώρο εργασίας έχουν ως εξής: περισσότεροι υπάλληλοι σε θέσεις μερικής απασχόλησης και πιο ευέλικτες εργασιακές σχέσεις, οι επιχειρήσεις συρρικνώνονται, με συνέπεια, οι παραμένοντες εργαζόμενοι να πρέπει να κάνουν περισσότερα, οι αγορές, η τεχνολογία και τα προϊόντα συνεχώς αλλάζουν, οι παραδοσιακές οργανωτικές δομές γίνονται όλο και πιο ρευστές και τέλος, η τεχνολογία και η χρηματοδότηση εξελίσσονται σε λιγότερο σημαντικούς παράγοντες σε σχέση με το ανθρώπινο δυναμικό ως πηγές ανταγωνιστικού πλεονεκτήματος. Το αποτέλεσμα αυτών των αλλαγών είναι ότι οι εργαζόμενοι όλο και περισσότερο αναγνωρίζονται ως οι βασικοί κινητήριοι μοχλοί των επιχειρήσεων. Η ικανότητα της επιχείρησης να προσθέσει αξία βασίζεται στους εργαζομένους της πρώτης γραμμής, το “ανθρώπινο κεφαλαίο”. Οι οργανισμοί που επιθυμούν να επιτύχουν πρέπει να λάβουν τα μέγιστα από αυτόν τον πόρο. Για να γίνει αυτό οι εργοδότες πρέπει να κινητοποιήσουν τον σημαντικότερο πόρο που διαθέτουν, τους εργαζόμενους, ώστε να συμμετάσχουν ενεργά στην εργασία τους. Στόχος της παρούσας ερευνητικής μελέτης είναι να διερευνήσει τους παράγοντες που επιδρούν και μπορούν να ενθαρρύνουν την ενεργό συμμετοχή των εργαζομένων σε περίοδο κρίσης, στην Ελλάδα. Παράλληλα, η παρούσα μελέτη φιλοδοξεί να εξετάσει την επίδραση μια σειράς μεταβλητών ελέγχου (φύλλο, ηλικία, εισόδημα, μορφωτικό επίπεδο, κ.α.) στην ενεργό συμμετοχή των εργαζομένων και συνάμα τις ενδεχόμενες διαφοροποιήσεις ως προς τους παράγοντες που επηρεάζουν την ενεργό συμμετοχή. Η μελέτη χωρίζεται σε 4 βασικά μέρη. Στο πρώτο, γίνεται ανασκόπηση της βιβλιογραφίας, παρουσιάζεται η έννοια της ενεργού συμμετοχής και εκθέτονται κάποια γενικά στοιχεία του οικονομικού και κοινωνικού περιβάλλοντος μέσα στο οποίο δραστηριοποιούνται οι επιχειρήσεις.Στο δεύτερο μέρος, αναλύεται η μεθοδολογία, παρατίθεται το εννοιολογικό πλαίσιο της μελέτης και διατυπώνονται οι ερευνητικές υποθέσεις. Στο τρίτο μέρος, παρουσιάζονται τα αποτελέσματα της έρευνας. Τέλος, στο τέταρτο μέρος υπάρχουν τα συμπεράσματα της μελέτης καθώς και οι περιορισμοί της και συστάσεις για μελλοντικές έρευνες. Τα αποτελέσματα της παρούσας μελέτης έδειξαν πώς η ενεργός συμμετοχή επηρεάζεται από τις εξής ανεξάρτητες μεταβλητές: Ανταμοιβές, Μελλοντική Ανάπτυξη και Ευκαιρίες, Αξίες του οργανισμού, Ποιότητα της Εργασίας και Ευνοϊκό Περιβάλλον Εργασίας.

The recession has continued growing negative impact on the attitudes of employees in their work. This means that organizations face a serious challenge in order to restore and maintain the commitment and active participation of their employees. In such a harsh environment, such as the present, any attempt of the organization to develop, maintain or even survive has no chance of success if it will not become a case of the workers themselves. Organizations which will be able to exploit the strengths of their employees will prove stronger and more competitive than those that will not succeed. The organizations which face manpower as gear wheels will never understand their real prospects. In the long run, organizations that will not use their resources, will suffer the effects of competition and if they do not change their administrative line and philosophy will soon disappear. A macroscopic perspective reveals that ultimately only one factor differentiates organizations - their human capital. The highly motivated and effective workforce is a source of competitive advantage. Product, services patented, processes, and secret ingredients may ultimately be copied. The Japanese realized this very early, and there lies one of the reasons for their success in international markets. They attach great value to familiarize employees with the goals, the equipment and procedures of the organization. Changes affecting the workplace today are as follows: Most employees in part-time jobs and more flexible working relationships, firms shrink, thus, the remaining employees have to do more, markets, technology and products are constantly changing, the traditional organizational structures are becoming more fluid and technology and finance are becoming less important factors in relation to human resources as sources of competitive advantage. The result of these changes is that employees are increasingly recognized as the key enablers of business. The organization's ability to add value is based on its employees in the first line, the "human capital". Organizations that want to succeed must take the most out of this resource. To do this, employers must mobilize the greatest resource available to them, their employees to participate actively in their work. The aim of this study is to investigate the factors that affect and may encourage the active participation of employees in times of crisis, in Greece. Furthermore, this study aims to examine the effect of a series of control variables (gender, age, income, educational level, etc.) on the active participation of workers, yet the possible differences in factors affecting active participation. 3

The study is divided into 4 main sections. At first, reviewing the literature, we present the concept of active participation and exhibit some general details of the economic and social environment in which organizations operate. The second section discusses the methodology, outlines the conceptual framework of study and presents the research hypotheses formulated. In the third part, are presented the results of the research. Finally, the fourth part contains the conclusions of the study, the limitations and recommendations for future research. The results of this study showed that active participation is affected by the following independent variables: Rewards, Development and Future Opportunities, Values of the Organization, Job Quality and Favorable Working Environment