Η παρούσα εργασία είχε ως στόχο να εξετάσει αν ο χρόνος αποθήκευσης της ρίγανης
(Origanum vulgare subsp. hirtum) μετά τη συγκομιδή της, η άλεση και η ανάμειξη
αυτής στο μείγμα συμπυκνωμένων ζωοτροφών μειώνει την περιεκτικότητά της σε
αιθέριο έλαιο. Οι μετρήσεις αυτές έδειξαν ότι στα αποξηραμένα φυτά ρίγανης
παραμένει τουλάχιστον το 94 % των αιθερίων ελαίων που περιέχουν έξι μήνες μετά
τη συγκομιδή και το 95,1 % μετά την άλεση και ανάμειξη αυτών στο μείγμα
συμπυκνωμένων ζωοτροφών τέσσερις εβδομάδες μετά την ανάμειξη. Στην συνέχεια
μελετήθηκε η επίδραση της ρίγανης στα ζυμωτικά φαινόμενα των προστομάχων και
στην γαλακτοπαραγωγή αιγών. Στο 1ο πείραμα χρησιμοποιήθηκαν οκτώ αίγες φυλής
Alpine οι οποίες χωρίστηκαν σε δύο ισοδύναμες ομάδες. Οι δύο ομάδες κατανάλωναν
το ίδιο σιτηρέσιο με μόνη διαφορά ότι στο σιτηρέσιο της ομάδας της επέμβασης είχαν
προστεθεί 20 g ξηράς δρόγης ρίγανης που περιείχαν 1g αιθέριου ελαίου. Από τις
αίγες λαμβάνονταν δείγματα υγρού μεγάλης κοιλίας κάθε 15 ημέρες για χρονικό
διάστημα 69 ημερών. Στα δείγματα αυτά προσδιορίστηκαν: το pH, η συγκέντρωση
της αμμωνίας και των πτητικών λιπαρών οξέων, οι μικροβιακοί πληθυσμοί και ένας
αριθμός πεπτικών ενζύμων (πρωτεάση, α-αμυλάση, κυταρινάση, ξυλανάση, λιπάση).
Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι αυξήθηκε (P<0,05) η συγκέντρωση της αμμωνίας στην
ομάδα της διατροφικής επέμβασης καθ’όλη την πειραματική περίοδο. Εκ των
μικροβιακών ενζύμων, παρατηρήθηκε αύξηση της πρωτεάσης (P<0,001), ενώ εκ των
μικροβιακών πληθυσμών παρατηρήθηκε μείωση των μεθανοβακτηρίων (P<0,05) και
του Methanosphaera stadtmanae (P<0,05). Στο 2ο πείραμα
χρησιμοποιήθηκαν
δώδεκα αίγες φυλής Alpine οι οποίες χωρίστηκαν σε δύο ισοδύναμες ομάδες. Ο
διατροφικός χειρισμός ήταν ίδιος με το πρώτο πείραμα. Από τις αίγες λαμβάνονταν
δείγματα γάλακτος και αίματος για χρονικό διάστημα 30 ημερών. Στα δείγματα αυτά
προσδιορίστηκαν: η χημική σύσταση του γάλακτος, ορισμένα αντιοξειδωτικά ένζυμα
(δεσμουτάση του υπεροξειδίου, καταλάση, τρανσφεράση γλουταθειόνης, οξειδάση
γλουταθειόνης,
ρεδουκτάση
γλουταθειόνης,
λακτοϋπεροξειδάση),
η
ολική
αντιοξειδωτική ικανότητα και η συγκέντρωση των λιπαρών οξέων του γάλακτος. Τα
αποτελέσματα έδειξαν αύξηση της ολικής αντιοξειδωτικής ικανότητας (P<0,001), της
υπεροξειδάσης (P<0,001) και της ρεδουκτάσης της γλουταθειόνης (P<0,001).
The objective of the present study was to determine if the storage time of the oregano
after harvesting, milling and mixing this mixture of concentrates, reduces its content
of essential oil. These measurements showed that in the dried oregano plants remains
at least 94 % of essential oils six months after harvest, and 95.1 % after grinding and
mixing them in a mixture of concentrated feed, four weeks after mixing. Then, the
second objective was to study the effect of dietary addition of oregano (Origanum
vulgare subsp. Hirtum) in ruminal fermentation and in milk production and quality in
goats. In the first experiment, eight Alpine goats were divided into two equal groups.
Both groups received the same diet except that in the ration of the treatment group
were added 20 g dried oregano plant containing 1g of oregano essential oil. Rumen
fluid samples were taken every 15 days for a period of 69 days. In those samples, the
following parameters were determined:
pH, the concentration of ammonia and
volatile fatty acids, the microbial populations and several digestive enzymes
(protease, α-amylase, cellulose, xylanase, lipase). The results showed that ammonia
concentration was increased (P<0,05) throughout the experimental period. From the
microbial enzymes, an increase of protease (P<0,001) was observed, while from the
microbial populations a reduction of methanobacteria (P<0,05) and Methanosphaera
stadtmanae (P<0,05) was observed. In the second experiment, twelve Alpine goats
were divided into two equal groups. Dietary oregano addition was identical to the first
experiment. Milk and blood samples were taken for a period of 30 days. In those
samples, the chemical composition of milk, various antioxidant enzymes (superoxide
dismutase, catalase, gloutathione transferase, glutathione peroxidase, glutathione
reductase, lactoperoxidase), the total antioxidant capacity and the concentrations of
the milk fatty acids were determined. The dietary addition of oregano increased total
antioxidant capacity (P<0,001), peroxidase (P<0,001) and glutathione reductase
(P<0,001).
