Το πρώην κοιμητήριο Νίκαιας αποτελεί ιστορικά ένα χώρο συναισθηματικών εντάσεων συνδεδεμένων με δυσάρεστες μνήμες.
Σημερα στέκει αναξιοποίητο στο κέντρο έντονης αστικής δραστηριότητας ψάχνοντας τον νέο του ρόλο μέσα στην κοινωνική πραγματικότητα, προσπαθώντας ταυτόχρονα να αποκοπεί από το παρελθόν του.
Η ανάπλαση του χώρου αυτού αποτελεί το αντικείμενο της παρούσας μελέτης. Η μεταμόρφωση του πρώην κοιμητηρίου πρέπει να πραγματοποιηθεί με ευαισθησία ώστε να τιμηθεί η μνήμη των εκλιπόντων, ενώ οφείλει ταυτόχρονα να είναι δραστική με σκοπό να μεταβάλλει τον χαρακτήρα του ανακουφίζοντας τον πόνο της μνήμης όσων έχουν μείνει πίσω. Αυτή η διακριτική ισορροπία ανάμεσα στο χθες και το αύριο αποτέλεσε την βάση σχεδίασης και ήταν αυτή που καθόρισε την τελική λύση του εγχειρήματος.
Η σχεδίαση ενός σύγχρονου αστικού πάρκου στην θέση αυτή μπορεί να δράσει ως καταλύτης για την συνολική ανάπτυξη της περιοχής υπηρετώντας ταυτόχρονα την ανάγκη των ανθρώπων για επαφή με τον φυσικό κόσμο.
Η τελική μορφή του πάρκου αποτελεί εναν συνδυασμό Μοντέρνου και Νατουραλιστικού τρόπου σχεδίασης δίνοντας έμφαση στην παρουσία γλυπτικών στοιχείων. Η χρήση φυσικών υλικών στο χώρο καθώς και η διατήρηση υπάρχοντος φυτικού υλικού βρίσκονται σε συμφωνία με τους κανόνες του οικολογικού σχεδιασμού. Η αλληλουχία των τοπίων εντός του πάρκου καθώς και οι μεγάλες επιφάνειες με χώμα και χαλίκια δημιουργούν εναν πολυδιάστατο χώρο ο οποίος προσφέρει ποικίλες εικόνες και εμπειρίες στους επισκέπτες.
The former Nikaea cemetery constitutes an area of emotional tension bound with unpleasant memories.
Today it stands misused amidst intense urban activity searching for its new role within the social reality, at the same time trying to cut away from its past.
The object of the present study is the recreation of this given space. The metamorphosis of the ex-cemetery into a park must be realised with the necessary sensitivity in order to pay respect to the deceased, while at the same time to actively transform its character soothing the memories of those left behind. This delicate balance between yesterday and tomorrow was the stepping stone for the plan and formed the final resolution of the project.
Designing a contemporary urban park in this area can act as a catalyst for its overall development whilst at the same time serving the peoples need to be in touch with nature.
The final shape of the park results from the combination of Modern and Naturalistic landscape design with emphasis on sculptural art. The use of raw elements and the inclusion of various existing plants is in harmony with the rules of ecological design.
The landscape sequence within the park and the large surfaces with soil and gravel create a multi-dimensional space offering diverse images and experiences for the visitor.
