Στην παρούσα μελέτη αξιολογήθηκε η επίδραση έξι σκευασμάτων που χρησιμοποιούνται ευρέως στη βιολογική γεωργία αλλά και στην ολοκληρωμένη αντιμετώπιση εντόμων-εχθρών της τομάτας, σε βιολογικές παραμέτρους (κατανάλωση λείας, θνησιμότητα κ.α.) του αρπακτικού Macrolophus pygmaeus.
Στις βιοδοκιμές χρησιμοποιήθηκαν οι εξής δραστικές ουσίες: υδροξείδιο χαλκού, οξυχλωριούχος χαλκός, βρέξιμο θείο, Bacillus thuringiensis subsp. kurstaki, Beauveria bassiana και παραφινικό έλαιο. Ως μάρτυρες χρησιμοποιήθηκαν απιονισμένο νερό (+ μάρτυρας) και το chlorpyrifos (- μάρτυρας).
Η επίδραση του ψεκασμού του αρπακτικού στην κατανάλωση της λείας του μελετήθηκε σε φυλλάρια τομάτας που είχαν εμβαπτιστεί στα παραπάνω διαλύματα και με λεία που είχε ψεκαστεί. Ως λεία χρησιμοποιήθηκαν ωά του Ephestia kuehniella Zeller (Lepidoptera: Pyralidae). Το κάθε φυλλάριο τοποθετείτο σε τρυβλίο όπου γινόταν εισαγωγή μίας νύμφης 5ης ηλικίας του M. pygmaeus που είχε ή δεν είχε ψεκαστεί. Η νύμφη δεν είχε τραφεί με λεία για 24 ώρες πριν την εισαγωγή της στο τρυβλίο. Τα τρυβλία διατηρούνταν στους 25 ± 1°C, 65 ± 5% Σ.Υ. και 16Φ : 8Σ. Μετά από 24 ώρες καταμετρούνταν τα άτομα της λείας που καταναλώθηκαν διακρίνοντάς τα σε τρεις υπο-κατηγορίες: ελαχίστως, μερικώς και πλήρως μυζημένα. Ο έλεγχος της θνησιμότητας των νυμφών του αρπακτικού συνεχίστηκε καθημερινώς μέχρι το πέρας 7 ημερών. Χρησιμοποιήθηκαν 15 νύμφες ανά επέμβαση.
Τα αποτελέσματα της μελέτης έδειξαν σημαντική θνησιμότητα με ποσοστό 66,6 % μετά την επέμβαση με το υδροξείδιο του χαλκού όταν το αρπακτικό είχε ψεκαστεί καθώς και μετά την επέμβαση με το B. bassiana με ποσοστό 53,3%. Παρατηρήθηκε επίσης ότι η συνολική κατανάλωση αυξήθηκε σημαντικά μετά την επέμβαση με το έλαιο και με το βάκιλλο ενώ μειώθηκε από το B. bassiana. Σημαντικά μεγαλύτερος αριθμός ωών που είχαν καταναλωθεί σχεδόν κατά το ήμισυ βρέθηκε στην περίπτωση των ψεκασμένων σε σύγκριση με τα αψέκαστα άτομα του αρπακτικού, και μετά την επέμβαση με το υδροξείδιο του χαλκού, το βρέξιμο θείο και το έλαιο. Το Β. bassiana μείωσε σημαντικά τον αριθμό των πλήρως καταναλωθέντων ωών σε σχέση με τον μάρτυρα. Η συνολική κατανάλωση βιομάζας αυξήθηκε στην περίπτωση του παραφινικού ελαίου και μειώθηκε από το B. bassiana. Τα αποτελέσματα αυτά φανερώνουν ότι
ορισμένα εκλεκτικά εντομοκτόνα και χαλκούχα μυκητοκτόνα μπορεί να προκαλούν σημαντική θνησιμότητα και αλλαγή στην αρπακτική συμπεριφορά του M. pygmaeus ή και να αυξήσουν την κατανάλωση λείας του. Διακρίνοντας την καταναλωθείσα λεία σε υπο-κατηγορίες αποκτάμε χρήσιμες πληροφορίες σε σχέση με την επίδραση ακόμη και των βιολογικών σκευασμάτων στην αρπακτικότητα των φυσικών εχθρών όπως το Μ. pygmaeus.
The purpose of the current study was to evaluate the effect of six widely used pesticides and fungicides in organic farming and at integrated pest management on tomato crops, in biological parameters (prey consumption, mortality) of the predator Macrolophus pygmaeus.
Copper hydroxide, copper oxychloride, wettable sulfur, Bacillus thuringiensis subsp. kurstaki, Beauveria bassiana and paraffin oil, were used in bioassays. Deionized water and chlorpyrifos were used as controls.
The effects were studied in tomato leaflets by the leaf dip method. The prey [(eggs of Ephestia kuehniella Zeller (Lepidoptera: Pyralidae)] had been sprayed and placed on the leaflet. Each leaflet was placed in a Petri dish where a 5th instar nymph of M. pygmaeus was introduced. The nymph had been sprayed or not. The nymph was starved for 24 hours prior to its use. The dishes were maintained at 25 ± 1°C and 65 ± 5% RH at 16:8 L: D. The prey consumption was recorded after 24 hours. The consumed prey was distinguished in three sub-categories: Little-, half-, and completely consumed. The mortality of the predator nymphs was monitored for a period of 7 days after treatment. Fifteen nymphs (replicates) were used per treatment.
The results of this study showed that copper hydroxide and B. bassiana caused significant mortality 66.6% and 53.3% respectively. Total consumption increased significantly after treatment with paraffin oil and Bt while was significantly reduced by B. bassiana. A significantly higher number of half-consumed eggs were found in the treatments where a sprayed nymph had been used as well as after the intervention with copper hydroxide, paraffin oil and wettable sulphur. B. bassiana significantly reduced the number of fully consumed eggs in comparison to the control. These results indicate that some organic certified insecticides and copper fungicides can cause mortality and affect the predatory behavior of M. pygmaeus. Moreover, the use of paraffin oil caused an increase in prey consumption but the reserve occurred after applying B. bassiana. It was shown that separation of the consumed prey in sub-categories may offer useful information on the effects of pesticides used in organic farming on the predatory behavior of M. pygmaeus.
