Επίδραση του αμύλου και των δημητριακών της γλυκόζης και της μικροβιακής χλωρίδας του εντέρου

Abstract

Να διερευνηθεί και συζητηθεί η επίδραση του αμύλου και των δημητριακών στο μεταβολισμό της γλυκόζης και του εντερικού μικροβιώματος. Βιβλιογραφική ανασκόπηση. Μεθοδολογία: Αναζητήθηκαν άρθρα από τους διαδικτυακούς ιστοτόπους PubMed και Google Scholar σχετικά με την επίδραση του αμύλου και των δημητριακών στο μεταβολισμό της γλυκόζης και του εντερικού μικροβιώματος. Οι λέξεις κλειδιά που χρησιμοποιήθηκαν ήταν «άμυλο», «αργά πεπτόμενο άμυλο», «ταχέως πεπτόμενο άμυλο», «ανθεκτικό άμυλο», «εντερικό μικροβίωμα», «μεταβολισμός γλυκόζης» και συνδυασμός αυτών στην αγγλική γλώσσα, με χρονικό περιορισμό από το 1989 έως και σήμερα. Τα θέματα διαφοροποιήθηκαν και δημιουργήθηκαν πίνακες με τις ονομασίες: ανθεκτικό άμυλο, μεταβολισμός γλυκόζης αργά πεπτόμενο άμυλο, ζελατινοποίηση αμύλου και εντερικό μικροβίωμα Αποτελέσματα: H πλειοψηφία των άρθρων που ανασκοπήθηκαν κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η δίαιτα με ανθεκτικά άμυλα είναι αποτελεσματική στη διατήρηση του σωματικού βάρους και της ινσουλινοαντίστασης και στη βελτίωση της ομοιόστασης της γλυκόζης, σταθεροποιώντας τη μεταγευματική γλυκαιμία. Όσον αφορά στο εντερικό μικροβίωμα, τα ανθεκτικά άμυλα μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως προβιοτικά, καθώς βρέθηκε ότι η κατανάλωσή τους μειώνει τα παθογόνα βακτήρια του εντέρου και παίζουν προστατευτικό ρόλο στο περιβάλλον του κόλον, μειώνοντας τη συγκέντρωση αμμωνίας του κόλον, το pH και τη δράση της β-γλυκουρονιδάσης. Η κατανάλωση αργά πεπτόμενων αμύλων οδηγεί σε μείωση της γαστρικής κένωσης με επακόλουθο μειωμένες μεταγευματικές συγκεντρώσεις γλυκόζης πλάσματος, ενώ η κατανάλωση ταχέως πεπτόμενου αμύλου οδηγεί σε αυξημένες μεταγευματικές συγκεντρώσεις γλυκόζης πλάσματος. Συμπεράσματα: Η κατανάλωση τροφίμων με ανθεκτικά άμυλα και αργά πεπτόμενο άμυλο έχει ευεργετικές ιδιότητες για τον άνθρωπο, περιλαμβανομένων του βελτιωμένου γλυκαιμικού ελέγχου, της ινσουλινοευαισθησίας και της βελτίωσης της εντερικής λειτουργίας και του μικροβιώματος.

To examine and discuss the effects of starch and cereal consumption on glucose metabolism and gut microbiome. A review of the literature. Methods: Scientific articles were searched in PubMed, Scopus and Web of Science regarding the effects of starch and cereals on glucose metabolism and gut microbiome. The key words used were “starch”, “slowly absorbed starch”, “rapid absorbed starch”, “resistant starch”, “gut microbiome”, «glucose metabolism” and the combination of the above in english, between the years 1989 and today. The thematic contents were separated and tables were created using the titles: resistant starch glucose metabolism, slowly digestible starch, starch gelatinization and gut microbioma. Results: The majority of articles under review concluded that a diet with resistant starch was beneficial in reducing body weight and insulin resistance and ameliorating glucose homeostasis, leading to steady postprandial glycemia. In regards to gut microbiome, resistant starch may be used as probiotics, because it was shown that its consumption reduces pathogenic gut microorganism and has a protective role on the colon environment, reducing colon’s ammonia concentrations, pH and beta-glucuronidase activity. The consumption of slowly digested starch leads to reduced gastric emptying with consequently decreased postprandial plasma glucose concentrations, whereas consumption of rapid digestible starch leads to increased postprandial plasma glucose concentrations. Conclusion: Consumption of foods containing resistant starch and slowly digestible starch has beneficial effects on humans, including the ameliorated glycemic control, insulin sensitivity and improvement of gut function and microbiome.