Επίδραση της αλατότητας και της υδατικής καταπόνησης σε βιοτύπους του ζιζανίου Conyza spp.

Abstract

Η ανθεκτικότητα ζιζανίων όπως της κόνυζας (Conyza ssp.) στο ζιζανιοκτόνο glyphosate αποτελεί ένα σοβαρό και ευρέως διαδεδομένο πρόβλημα. Στην παρούσα εργασία επιχειρήθηκε μια μελέτη της ανταγωνιστικής ικανότητας και ορισμένων παραμέτρων της οικολογικής προσαρμοστικότητας βιοτύπων της C. albida και της C. canadensis επιβεβαιωμένα ανθεκτικών και ευαίσθητων. Συγκεκριμένα, προετοιμάστηκαν ρυθμιστικά διαλύματα με την χρήση πολυαιθυλενογλυκόλης (PEG 6000) και χλωριούχου νατρίου (NaCl). Οι συγκεντρώσεις που χρησιμοποιήθηκαν ήταν -0,2, -0,4, -0,6, -0,8 και -1 MPa για την πολυαιθυλενογλυκόλη και -0,2, -0,4, -0,6, -0,8 και -1 Μ για το χλωριούχο νάτριο. Πενήντα σπόροι του κάθε βιότυπου τοποθετήθηκαν σε τρυβλία Petri σε θάλαμο σταθερών συνθηκών και η βλαστικότητά τους καταγραφόταν σε ημερήσια βάση. Η στατιστική ανάλυση των αποτελεσμάτων έδειξε ότι όσον αφορά την υδατική καταπόνηση, υπήρχαν στατιστικά σημαντικές αλληλεπιδράσεις του είδους του ζιζανίου τόσο με τον βιότυπο (ανθεκτικός ή ευαίσθητος), όσο και με τη συγκέντρωση του ωσμωτικού δυναμικού. Μάλιστα, στην περίπτωση του ευαίσθητου βιότυπου της C. albida αρκετοί σπόροι βλάστησαν ακόμη και σε ωσμωτικό δυναμικό ίσο με -0.6 MPa ενώ στην περίπτωση του ανθεκτικού βιότυπου του ίδιου είδους η βλαστικότητα των σπόρων ήταν κατά 8 έως 32% υψηλότερη, με αξιοσημείωτη τη βλάστηση ενός 24% των σπόρων και σε υδατικό δυναμικό ίσο με -0.8 MPa. Όσον αφορά στην C. canadensis, τα ποσοστά της βλαστικότητας των σπόρων του ανθεκτικού ήταν κατά 12 έως 20% υψηλότερα από αυτά του ευαίσθητου βιότυπου. Στην περίπτωση της μελέτης των επιδράσεων της αλατότητας, οι μόνες σημαντικές αλληλεπιδράσεις παρατηρήθηκαν μεταξύ των συγκεντρώσεων του NaCl και του βιοτύπου. Σε όλες τις περιπτώσεις, βλάστηση ενός ποσοστού των σπόρων παρατηρήθηκε μέχρι την συγκεντρώση -0.4 Μ NaCl. Και στην περίπτωση της αλατότητας, οι ανθεκτικοί βιότυποι τόσο της C. albida όσο και της C. canadensis είχαν βλαστικότητα κατά 2-23% και 11-14% μεγαλύτερη από αυτή των ευαίσθητων βιότυπων, αντίστοιχα. Τα αποτελέσματα της παρούσας μελέτης επιβεβαιώνουν τη μεγάλη προσαρμοστικότητα των ειδών της κόνυζας, καταδεικνύοντας μάλιστα σε ορισμένες περιπτώσεις την σημαντικά καλύτερη προσαρμογή των ανθεκτικών βιότυπων σε συνθήκες υδατικής καταπόνησης και αλατότητας.

Glyphosate resistance of Conyza spp. is a serious and widespread problem. Competitiveness and several ecological fitness parameters were studied in two biotypes of C. albida and C. canadensis, previously confirmed as resistant and susceptible. Several concentrations of polyethanoglycole (PEG 6000) and NaCl were used. In particular, treatments were of -0.2, -0.4, -0.6, -0.8 and -1 MPa and -0.2, -0.4, -0.6, -0.8 and -1 Μ of PEG and NaCl, respectively. Concerning drought stress, germination tests in Petri dishes revealed significant interactions of weed species with biotype (resistant or susceptible) and water potential. It has to be noted that in the case of glyphosate susceptible biotype of C. albida many seeds germinated even at -0.6 MPa, while in the glyphosate resistant biotype of the same species germination was 8-32% higher with 24% of the seeds germinating even at -0.8 MPa. Regarding C. canadensis, germination percentages of resistant biotype were by 12 to 20 % higher than those of the susceptible biotype. Under salt stress, Conyza spp. seeds germinated at concentrations up to -0.4 Μ NaCl, with significant interactions between the sensitivity of the biotype and the concentration. Resistant biotypes of both C. albida and C. canadensis had higher germination (2-23% and 11-14%, respectively) than the susceptible ones. Results of the present study confirm the high adaptability of Conyza spp. and the clear absence of any fitness cost for the glyphosate resistant biotypes.