Μελέτη των αλλαγών στη σύσταση σώματος και στην ποιότητα ζωής σε ασθενείς με καρκίνο παγκρέατος

Abstract

Σκοπός: Η ανίχνευση διατροφικού κινδύνου, η σαρκοπενία και η ποιότητα ζωής σε ασθενείς με καρκίνο του παγκρέατος στην έναρξη της θεραπείας τους και 3 μήνες μετά. Μεθοδολογία: Σε δείγμα 97 ασθενών (49 άνδρες, 48 γυναίκες) ηλικίας 68,1 ± 9,4 έτη με καρκίνο παγκρέατος εκτιμήθηκε ο κίνδυνος δυσθρεψίας με τα εργαλεία, Mini Nutritional Assessment Screening Form (MNA-SF), Malnutrition Universal Screening Tool (MUST), Nutritional Risk Screening (NRS2002) και Short Nutritional Assessment Questionnaire (SNAQ) και πραγματοποιήθηκε δυναμομέτρηση με δυναμόμετρο παλάμης πριν από την έναρξη της θεραπείας τους. Επίσης, στο ίδιο δείγμα ασθενών, καταγράφηκε η υποστήριξη θρέψης με διαιτολογική παρέμβαση, εντερική ή παρεντερική σίτιση, πριν την έναρξη της θεραπείας τους και εκτιμήθηκε η ποιότητα ζωής τους (QoL) με το ερωτηματολόγιο EORTC-QLQ-C30. Αποτελέσματα: Σύμφωνα με την ανίχνευση διατροφικού κινδύνου, μόλις το 9,3% των ασθενών βρέθηκαν σε φυσιολογική κατάσταση θρέψης, ενώ το 90,7% σε κίνδυνο δυσθρεψίας σύμφωνα με το MNA. Τα αντίστοιχα ποσοστά κακής θρέψης των υπολοίπων εργαλείων ήταν 86,4% στο MUST, 82,9% στο SNAQ και 48,8% στο NRS2002. Αναφορικά με τα διαγνωστικά κριτήρια δυσθρεψίας το 97,5% των ασθενών χαρακτηρίστηκε με δυσθρεψία. Το ποσοστό απώλειας σωματικού βάρους στους 3 και 6 μήνες αντίστοιχα ήταν 6,5 ± 7,3 kg και 10,2 ± 7,4kg. Μόλις το 26,8% των ασθενών εμφάνιζε φυσιολογική μυϊκή ισχύ, ενώ το 73,2% εμφάνιζε δυναμοπενία. Η μέση τιμή του QoL ήταν 58,6 (εύρος 0-100), ενώ το QoL εμφάνιζε αρνητική συσχέτιση με την κινητική ικανότητα (r=-0,300, p=0,011) η οποία υπολογίστηκε με το ερωτηματολόγιο GMFCS, με τη φυσική κατάσταση (r=-0,344, p=0,006) και με την ύπαρξη ή μη χειρουργικής επέμβασης (r=-0,2655, p=0,033). Συμπέρασμα: Η δυσθρεψία σε ασθενείς με καρκίνο, και ειδικότερα στους ασθενείς με καρκίνο παγκρέατος που κατεξοχήν εμφανίζουν προβλήματα θρέψης και απορρόφησης θρεπτικών συστατικών, δεν ανιχνεύεται έγκαιρα και δεν αντιμετωπίζεται. Το γεγονός αυτό φαίνεται να επιδρά αρνητικά στην ποιότητα ζωής των ασθενών.

Purpose: Detection of nutritional risk, sarcopenia and quality of life in patients with pancreatic cancer at the initiation of chemotherapy and 3 months later. Methodology: In a sample of 97 patients (49 men, 48 women) aged 68.1 ± 9.4 years with pancreatic cancer, nutrition risk was estimated by four screening tools, namely Mini Nutritional Assessment Screening Form (MNA-SF), Malnutrition Universal Screening Tool (MUST), Nutritional Risk Screening (NRS2002) and Short Nutritional Assessment Questionnaire (SNAQ). Functionality was evaluated by dynamometry, using a hand dynamometer, before starting their treatment. For the same sample of patients, the nutritional support was also recorded with dietary intervention, enteral or parenteral nutrition before the initiation of chemotherapy, and their quality of life (QoL) was assessed with the EORTC-QLQ-C30 questionnaire. Results: According to the nutritional risk detection, only 9.3% of the patients were in a normal state of nutrition while 90.7% were at risk of malnutrition according to the MNA. The corresponding malnutrition rates of the remaining tools were 86.4% in MUST, 82.9% in SNAQ and 48.8% in NRS2002. Regarding diagnostic criteria of malnutrition, 97.5% were at risk of malnutrition. The rate of weight loss after 3 and 6 months was 6.5 ± 7.3 kg and 10.2 ± 7.4kg respectively. Only 26.8% of patients had normal muscle strength, while 73.2% had dynamopenia. The average score of QoL was 58.6 (range 0-100), while QoL showed a negative correlation with the motor quality (r = -0.300, p = 0.011), which was calculated with the GMFCS questionnaire, with physical condition (r = -0.344, p = 0.006) and with the presence or absence of surgery (r = -0.2655, p = 0.033). Conclusion: Malnutrition in cancer patients, and especially in patients with pancreatic cancer who primarily have problems with nutrition and absorption of nutrients, is not detected early and is not treated. This seems to have a negative effect on patients' quality of life.