Σε πείραμα αγρού που πραγματοποιήθηκε στον πειραματικό αγρό του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών στην περιοχή της Κωπαΐδας, μελετήθηκε και αξιολογήθηκε η εκλεκτικότητα μεταφυτρωτικών ζιζανιοκτόνων στην καλλιέργεια σκληρού σιταριού. Οι πειραματικές επεμβάσεις ήταν στο σύνολο 9 και περιλάμβαναν τις εφαρμογές των μειγμάτων: mesosulfuron-methyl + pyroxsulam σε δόση 100 g ha-1 , mesosulfuron-methyl + pyroxsulam σε δόση 200 g ha-1, mesosulfuron-methyl + pyroxsulam + actirob b σε δόση 100 g ha-1 + 1 L ha-1, mesosulfuron-methyl + pyroxsulam + actirob b σε δόση 200 g ha-1 + 1 L ha-1, pyroxsulam + actirob b σε δόση 250 g ha-1 + 1 L ha-1, pyroxsulam + actirob b σε δόση 500 g ha-1 + 1 L ha-1, atlantis + actirob b σε δόση 0,5 kg ha-1 + 1 L ha-1, atlantis + actirob b σε δόση 1 kg ha-1 + 1 L ha-1, με τον αψέκαστο μάρτυρα να αποτελεί την τελευταία επέμβαση. Έντονη φυτοτοξικότητα παρατηρήθηκε στα τεμάχια εκείνα όπου εφαρμόστηκαν οι διπλάσιες της συνιστώμενης δόσεις των μειγμάτων, με τα υψηλότερα ποσοστά να καταγράφονται στις 15 ημέρες μετά την εφαρμογή ενώ στις 30 ημέρες από την εφαρμογή η καλλιέργεια έδειξε να ανακάμπτει. Όσον αφορά τον δείκτη NDVI οι υψηλότερες τιμές παρατηρήθηκαν στα τεμάχια όπου εφαρμόστηκαν οι συνιστώμενες δόσεις των μειγμάτων. Ύστερα από την καταγραφή των συστατικών της απόδοσης του σκληρού σιταριού, φάνηκε πως η απόδοση σε καρπό και σε ξηρή βιομάζα ήταν μειωμένη στις διπλάσιες δόσεις όλων των επεμβάσεων, με τον αψέκαστο μάρτυρα να παρουσιάζει την υψηλότερη απόδοση διότι η πυκνότητα των ζιζανίων στον συγκεκριμένο αγρό ήταν αρκετά χαμηλή. Συνεπώς, αυξημένη εκλεκτικότητα και αποτελεσματικότητα παρατηρήθηκαν στα τεμάχια όπου εφαρμόστηκαν οι συνιστώμενες δόσεις για όλα τα μείγματα, με την εφαρμογή του ενισχυτικού λαδιού actirob b να έχει σημαντικό βελτιωτικό ρόλο. Απαιτείται περαιτέρω έρευνα για να διευκρινιστεί ο ρόλος των ενισχυτικών καθώς και των αντιφυτοτοξικών ενώσεων, κατά την ανάμειξή τους με τα χρησιμοποιούμενα ζιζανιοκτόνα στην καλλιέργεια του σκληρού σιταριού, ώστε να αποφεύγονται οι περιπτώσεις έντονης φυτοτοξικότητας στα καλλιεργούμενα φυτά.
In a field experiment that took place in the field of Agriculture University of Athens in Kopaida region, the selectivity of post-emergence herbicides on wheat crop was studied and evaluated. The experimental treatments were 9 and included the application of the below mixtures: mesosulfuron-methyl + pyroxsulam at a dose of 100 g ha-1 , mesosulfuron-methyl + pyroxsulam at a dose of 200 g ha-1, mesosulfuron-methyl + pyroxsulam + actirob b at a dose of 100 g ha-1 + 1 L ha-1, mesosulfuron-methyl + pyroxsulam + actirob b at a dose of 200 g ha-1 + 1 L ha-1, pyroxsulam + actirob b at a dose of 250 g ha-1 + 1 L ha-1, pyroxsulam + actirob b at a dose of 500 g ha-1 + 1 L ha-1, atlantis + actirob b at a dose of 0,5 kg ha-1 + 1 L ha-1, atlantis + actirob b at a dose of 1 kg ha-1 + 1 L ha-1, with the untreated control being the last treatment. Higher levels of phytotoxicity were detected in the plots where double dose of recommended was applied, with the higher levels recorded 15 DAT (days after treatment) whereas 30 DAT the crop started recovering. Regarding NDVI index, the higher value was detected on the plots where standard doses where applied. After recording the ingredients that determine the yield of wheat crop, results showed that the grain and biomass yield was decreased regarding all treatments with a double dose. The plots of the untreated control showed the higher level of grain and biomass yield due to lower weed density. Thus, the higher levels of selectivity and efficacy were observed in the plots where recommended dose was applied for all mixtures, while the application of the adjuvant oil actirob b had an assisting role. Further research is needed to identify the role of adjuvants and safeners during their applications in herbicide mixtures in wheat crop in order to avoid high levels of phytotoxicity.
