Στην έννοια του αστικού τοπίου συμπεριλαμβάνονται χώροι πράσινοι και μη, χώροι οι οποίοι δεν συνδέονται εύκολα με την ιδιοκτησία, τη χρήση, το σχήμα και τη μορφή ή την τυπολογία. Οι χώροι αυτοί έχουν ιδιαίτερη αξία για την πόλη, όταν φυσικά υπάρχουν και εφόσον είναι κατάλληλα διαμορφωμένοι. Τις τελευταίες δεκαετίες, υπάρχει μια συνεχής αύξηση των μεγάλων πόλεων σε ολόκληρο τον κόσμο και στη χώρα μας. Αποτέλεσμα της αστικοποίησης είναι η υποβάθμιση της ποιότητας ζωής, που οφείλεται και στην έλλειψη της επαφής με το φυσικό περιβάλλον. Το αστικό πράσινο έχει σημαντικά οφέλη με κυριότερο ότι επηρεάζει θετικά την ποιότητα ζωής μέσα στην πόλη. Στο παραπάνω πλαίσιο γίνεται επιβεβλημένη η ανάγκη για περισσότερους και ποιοτικότερους χώρους πρασίνου στο αστικό περιβάλλον.
Ο όρος «Αστικό πράσινο» έχει επικρατήσει να χαρακτηρίζει, κυρίως, εκείνους τους χώρους του πολεοδομικού ιστού οι οποίοι σχεδιάσθηκαν ή, κατά τη διαδικασία αναπτύξεως της πόλεως, εξελίχθηκαν για να παραμείνουν χωρίς κτίσματα και να φιλοξενήσουν κάποιας μορφής βλάστηση. Σε αντιδιαστολή, το περιαστικό πράσινο ακολουθεί το φυσικό πράσινο έξω από τον αστικό ιστό καλύπτει μεγαλύτερες επιφάνειες και αποτελείται από διαφορετική σύνθεση της βλάστησης και έχει διαφορετική σκοπιμότητα χρήσεων.
Η παρούσα διπλωματική εργασία διαπραγματεύεται τη διερεύνηση της ικανοποίησης του κοινού από το αστικό πράσινο στην περιοχή της Αττικής. Η έρευνα πραγματοποιήθηκε με τη συμπλήρωση 976 ερωτηματολόγιων, από τα οποία τα 817 συμπληρώθηκαν από πολίτες στα αστικά πάρκα: Εθνικός Κήπος, Πεδίο του Άρεως, Φιλοπάππου και Λυκαβηττός. Τα υπόλοιπα 159 ερωτηματολόγια συμπληρώθηκαν στο ηλεκτρονικό ερωτηματολόγιο που δημιουργήθηκε στον ιστότοπο googledocs. Τα ερωτηματολόγια ηλεκτρονικής και έντυπης μορφής αποτελούνται από 16 ερωτήσεις. Από την ανάλυση των αποτελεσμάτων προκύπτει ότι οι πολίτες θεωρούν ότι οι χώροι του αστικού πρασίνου, στην περιοχή μελέτης, είναι ανεπαρκείς σχετικά με την ποσότητα και την κατανομή τους αλλά έχουν καλύτερη γνώμη για την ποιότητά τους. Ο χρόνος πρόσβασης στους χώρους πρασίνου είναι, στις περισσότερες περιπτώσεις, πολύ αυξημένος και οι χώροι δεν θεωρούνται ικανοποιητικά καθαροί.
The concept of urban landscape includes green and non-green spaces that are not easily related to property, use, shape, form or typology. These spaces are of particular value to the city, when of course they exist and they are properly designed. In recent decades, there has been a constant increase in major cities around the world and in our country. The result of urbanization is the degradation of the quality of life, due to the lack of contact with the natural environment. Urban green has significant benefits in urban populations, most notably, it positively affects the quality of life within the city. In the above context, the need for more and better green spaces in the urban environment becomes necessary.
The term "Urban green" has prevailed to characterize, in particular, those areas of the urban fabric that were designed or, during the process of development of the city, evolved to remain without buildings and to accommodate some form of vegetation. In contrast the peri-urban green follows the natural green outside the urban fabric, covers larger surfaces and consists of a different composition of vegetation and has different feasibility of uses.
This thesis negotiates the investigation of public satisfaction with urban greenery in the Attica region. The survey was carried out by completing 976 questionnaires, of which 817 were completed by citizens in urban parks: National Garden, Pedio Areos’, Philopappou and Lycabettus. Theremaining 159 questionnaires were completed in the online questionnaire created on googledocs. Online and printed questionnaires consist of 16 questions. Analysis of the results shows that citizens consider that urban green spaces in the study area are insufficient in quantity and distribution but have a better opinion of their quality. The time of access to green spaces is, in most cases, is very high and the parks are not considered sufficiently clean.
