Επίδραση των διατροφικών προτύπων, των δεικτών φλεγμονής ή/και της συνεργασίας τους στην κατάθλιψη, σε συνάρτηση με το σωματικό βάρος

Abstract

Σκοπός: Η κατάθλιψη επηρεάζει καθημερινά ολοένα και περισσότερα άτομα με αποτέλεσμα να απασχολεί πλέον τη Δημόσια Υγεία. Ο σκοπός της συγκεκριμένης μελέτης είναι να αξιολογηθεί και να διερευνηθεί πως μπορούν να επηρεάσουν τα διάφορα διατροφικά πρότυπα, οι δείκτες φλεγμονής ή/και η συνεργασία αυτών την κατάθλιψη, σε συνάρτηση με το σωματικό βάρος. Μεθοδολογία: Βασιζόμενοι στα δεδομένα που συγκεντρώθηκαν από τη ΠΑΜΕΔΥ (Πανελλήνια Μελέτη Διατροφής και Υγείας) σε δείγμα 4517 συμμετοχόντων, συγκεκριμένα 3708 ενηλίκων με μέση ηλικία τα 44 έτη (ΤΑ: 18,5 και OR 20-117) μελετήθηκαν και περιγράφηκαν τα δημογραφικά χαρακτηριστικά του πληθυσμού καθώς και ο τρόπος ζωής του. Τα καταθλιπτικά συμπτώματα αξιολογήθηκαν χρησιμοποιώντας το Ερωτηματολόγιο PHQ-9. Η κλινική καταθλιπτική συμπτωματολογία προσδιορίστηκε από τη βαθμολογία του ερωτηματολογίου PHQ-9 ( score≥10 ) ή/και με τη αναφορά της λήψης κάποιου αντικαταθλιπτικού φαρμάκου. Ο δείκτης φλεγμονής CRP προσδιορίστηκε ύστερα από αιματολογικές εξετάσεις του πληθυσμού ενώ το σωματικό βάρος σύμφωνα με το δείκτης σωματικής μάζας. Τα διατροφικά πρότυπα προήλθαν ύστερα από την εφαρμογή της ανάλυσης PCA. Στη συνέχεια πραγματοποιήθηκε λογιστική παλιδρόμηση για τον προσδιορισμό της σχέσης κατάθλιψης και του εκάστοτε διατροφικού μοντέλου. Η ανάλυση διαστρωματοποιήθηκε ανά κατάσταση βάρους, ηλικίας, δείκτη φλεγμονής, φύλου, χρόνιου στρες, διαταρραχές ύπνου, φυσική δραστηριότητα, συνολική πρόσληψη ενέργειας, κάπνισμα, οικογενειακή κατάσταση και αντιμετώπιση οικονομικών δυσκολιών. Αποτελέσματα: Μέσω της ανάλυσης PCA προέκυψαν τρία μοντέλα διατροφής το Μεσογειακού τύπου, το Δυτικού τύπου και το Παραδοσιακού τύπου. Στη συνέχεια, μέσω πολυπαραγοντικών αναλύσεων προέκυψαν συσχετίσεις με την καταθλιπτική συμπτωματολογία και με άλλους παράγοντες όπως το χρόνιο στρες, οι διαταρραχές ύπνου και η πιο ισχυρή συσχέτιση ήταν με τις οικονομικές δυσκολίες που αντιμετώπιζε ο πληθυσμός. Βρέθηκε ακόμα, ότι το Μεσογειακό πρότυπο επηρεάζει θετικά τη πρόληψη των συμπτωμάτων της νόσου (71%) ακόμα και αν οι πάσχοντες λαμβάνουν φαρμακευτική αγωγή ενώ σε άτομά που δεν λαμβάνουν αγωγή η προστατευτική του δράση αυξάνεται στο 89%. Συμπεράσματα: Σύμφωνα με τα αποτελέσματα υπάρχουν ενδείξεις ότι το Μεσογειακό Πρότυπο διατροφής έχει έναν πιθανό προστατευτικό ρόλο ως προς την εμφάνιση καταθλιπτικών συμπτωμάτων όταν το δείγμα δεν λαμβάνει φαρμακευτική αγωγή εφόσον όμως ληφθούν υπόψιν και προσαρμοστούν οι οικονομικές δυσκολίες που μπορεί να αντιμετωπίζει ο πληθυσμός-δείγμα. Παρόλα αυτά απαιτούνται πρόσθετες μελέτες και δοκιμές για τον έλεγχο και των υπόλοιπων συγχυτικών παραγόντων όπως το CRP που ήταν πολύ μικρό το δείγμα αλλά και ο έλεγχος και άλλων δεικτών φλεγμονής.

Aim: Depression affects more and more people every day, with the result that it now occupies Public Health. The objective of this study is to evaluate and investigate how different dietary patterns, inflammatory markers and/or their association can affect depression, depending on body weight Methodology: Based on the data collected by HNNHS (Hellenic National Nutrition and Health Survey) in a sample of 4517 participants, specifically 3708 adults with a mean age of 44 years (SD: 18.5 and OR 20-117) were studied and described the demographic characteristics of the population as and his way of life. Depressive symptoms were assessed using the PHQ-9 Questionnaire. Clinical depressive symptoms were determined by the PHQ-9 questionnaire (score≥10) and / or by reference to an antidepressant medication. The CRP inflammation marker was determined after blood tests of the population while the body weight according to the body mass index. Dietary standards were derived after the application of PCA analysis. A logistic regression analyses was then performed to determine the relationship between depression and the respective dietary model. The analysis was stratified by weight status, age, inflammatory marker, sex, chronic stress, sleep problems, physical activity (IPAQ), total energy intake, smoking status, marital status and financial difficulties. Results: Through the PCA analysis, three diettary patterns emerged, the Mediterranean type, the Western type and the Traditional type. Subsequently, multivariate analyzes correlated with depressive symptoms and other factors such as chronic stress, sleep disorders, and the strongest correlation was with the financial difficulties faced by the population. It was also found that the Mediterranean model has a positive effect on the prevention of symptoms of the disease (71%) even if patients receive medication while in untreated individuals its protective effect increases to 89%. Conclusions: According to the results there is evidence that the Mediterranean Diet has a potential protective role in the occurrence of depressive symptoms when the sample does not receive medication, provided that the financial difficulties faced by the sample population are taken into account and adjusted. However, additional studies and tests are required to control other confounders such as CRP, which was too small in the sample, and to control other markers of inflammation.