Η ελαιοκαλλιέργεια στην Ελλάδα κατέχει πρωταρχικό ρόλο, διότι παράγονται υψηλής διατροφικής αξίας προϊόντα όπως το ελαιόλαδο και η επιτραπέζια ελιά προσδίδοντας τους μεγάλη εμπορική αξία. Η Ελλάδα τοποθετείται στην 3η κατά σειρά θέση μετά την Ισπανία και την Ιταλία στην παραγωγή ελαιοκομικών προϊόντων. Όμως η ολοένα και μεγαλύτερη εξάπλωση μυκητολογικών και βακτηριολογικών ασθενειών δυσκολεύουν την αύξηση και την βελτίωση των καλλιεργούμενων ελαιοκομικών εκτάσεων. Μία από τις σημαντικότερες ασθένειες του ελαιόκαρπου είναι η ανθράκωση της ελιάς ή αλλιώς γλοιοσπόριο, η οποία προκαλεί σήψη των καρπών έως και καρπόπτωση, φυλλόπτωση και μείωση της ανθοφορίας της ελιάς. Τα είδη που προκαλούν την ασθένεια αυτή ανήκουν στο γένος Colletotrichum και πιο συγκεκριμένα τα είδη C. gloeosporioides, C. clavatum και με κυρίαρχο είδος το C. acutatum. Στην παρούσα μελέτη πραγματοποιήθηκε αξιολόγηση 11 φυτοπροστατευτικών σκευασμάτων (Bordelesa®, Priori Top®, Cuproxat®, Insignia®, Syllit®, Score®, Flint®, Nordox®, Champ®, Kocide®, Mevalone®) στην ικανότητα μείωσης της έντασης και σοβαρότητας της ασθένειας σε συνθήκες αγρού. Τα εμπορικά σκευάσματα τα οποία χρησιμοποιήθηκαν έχουν έγκριση για την καλλιέργεια της ελιάς και έχουν διαφορετικούς τρόπους δράσης ως προς τη αντιμετώπιση του μύκητα C. acutatum. Η εφαρμογή των προαναφερθέντων πραγματοποιήθηκε σε ελαιώνες ποικιλίας Καλαμών συνολικής έκτασης 141 στρεμμάτων, στην περιοχή του Μεσολογγίου και πιο συγκεκριμένα στις περιοχές Κατοχή και Νεοχώρι. Ως πλέον αποτελεσματικά κρίθηκαν τα φυτοπροστατευτικά προϊόντα Score® , Flint®, Priori Top®, τα σκευάσματα με δραστική ουσία ενώσεις του χαλκού και τα συνθετικά μυκητοκτόνα Insignia® και Syllit®. Λιγότερο αποτελεσματικό ήταν το βιολογικό φυτοπροστατευτικό προϊόν Mevalone®. Η παρουσία του μύκητα στα άνθη και στον καρπό επιτεύχθηκε με εργαστηριακή ανάλυση δειγμάτων ώστε να διαπιστωθεί η χρονική στιγμή που ευνοήθηκε η είσοδος του μύκητα στον καρπό (Άνοιξη ή Φθινόπωρο). Συμπερασματικά, τα αποτελέσματα που προκύπτουν από την παρούσα μελέτη θα μπορούσαν να αποτελέσουν χρήσιμο εργαλείο για τη διαχείριση της χρήσης φυτοπροστατευτικών προϊόντων στο πλαίσια ενός ολοκληρωμένου συστήματος διαχείρισης του γλοιοσπορίου στην καλλιέργεια της επιτραπέζιας ελιάς στην Ελλάδα.
Olive cultivation in Greece plays a key role as it produces products of high nutritional value such as olive oil and table olives, giving them a great commercial value. Greece is ranked 3rd after Spain and Italy in the production of olive products. However, the spread of fungal and bacteriological diseases makes it difficult to increase and improve the cultivated olive groves. One of the most important diseases of the olive fruit is the olive anthracnose, which causes fruit rot, leaf fall and flower necrosis. The species that cause this disease belong to the genus Colletotrichum and more specifically C. gloeosporioides, C. clavatum, with the predominant species being C. acutatum. In the present study an evaluation of 11 plant protection products (Bordelesa®, Priori® Top, Cuproxat®, Insignia®, Syllit®, Score®, Flint®, Nordox®, Champ®, Kocide®, Mevalone®) were carried out in order to check their ability to reduce the intensity and severity of the disease in field conditions. The synthetic fungicides that were used for the experiments, are registered for the cultivation of olives and have different mode of action for the control of the C. acutatum. The application of the above plant protection products was carried out in olive orchards of cv. Kalamon in a total area of 141 hectares, in the area of Mesolongi and more specifically in the areas of Katochi and Neochori. The most effective plant protection products were Score®, Flint®, Priori® Top, the commercial products with copper compounds as active substances followed by the synthetic fungicides Insignia® and Syllit®. The least effective compound was the biological plant protection product Mevalone®. At the same time our aim was to test the presence of the fungus on the flowers and the fruit in the laboratory in order to determine the timing of the entrance of the pathogen into the olive drupe (Spring or Autumn) for the olive season 2020-2021. In conclusion, the results obtained from the present study could be a useful tool for managing the use of chemical plant protection products in an integrated management system of olive anthracnose in the cultivation of table olives in Greece.
