Διαχείριση ανθεκτικότητας της πράσινης αφίδας της ροδακινιάς, Myzus persicae (Sulzer) σε καλλιέργειες ροδακινιάς στη Β. Ελλάδα

Abstract

Η αφίδα Myzus persicae sl (Hemiptera: Aphididae) είναι σημαντικός εχθρός πολλών καλλιεργειών παγκοσμίως με πολύπλοκο βιολογικό κύκλο, ελέγχεται κυρίως από χημικά εντομοκτόνα και έχει αναπτύξει ανθεκτικότητα / αντοχή σε πολλά από τα χρησιμοποιημένα εντομοκτόνα. Στην Ελλάδα, η αφίδα παρουσιάζει υψηλή γενετική παραλλακτικότητα και προσαρμοστικότητα και αποτελεί κλασικό παράδειγμα εξέλιξης. Στη παρούσα διατριβή, αναφέρονται πληροφορίες για τη καλλιέργεια της ροδακινιάς στη χώρα μας . Τονίζεται η οικονομική της σημασία τόσο για τη χώρα μας όσο και για τους ίδιους τους ροδακινοπαραγωγούς. Υπάρχουν ενδεικτικοί πίνακες που απεικονίζουν με αριθμούς τον όγκο παραγωγής συμπύρηνου αλλά και επιτραπέζιου ροδάκινου. Οι εισφορές που αποφέρει στο κράτος είναι πολύτιμες οπότε και η διαχείρισή της καλλιέργειας θα πρέπει να γίνεται υπεύθυνα. Παρουσιάζεται συνοπτικά το πρόγραμμα φυτοπροστασίας , το κατ’εκτίμηση κόστος αυτού ανά καλλιεργητική περίοδο και αναλύθηκαν οι σημαντικότεροι εχθροί και ασθένειες. Στη συνέχεια παρουσιάζονται βιβλιογραφικά δεδομένα σχετικά με την αποτελεσματικότητα των εντομοκτόνων που χρησιμοποιούνται για τον έλεγχο της αφίδας στην Ελλάδα και με τους μηχανισμούς ανθεκτικότητας. Έπειτα ακολουθεί το πειραματικό σκέλος της διατριβής, θα αναλυθούν τα υλικά και οι μέθοδοι των πειραμάτων. Συλλέχθηκαν δείγματα M. persicae από ροδακινιά από τη Βόρεια Ελλάδα (Ν. Πέλλας και Ν. Ημαθίας), με σκοπό να αναλυθεί ο βαθμός ανθεκτικότητας που έχουν αναπτύξει σε 4 εντομοκτόνα (flupyradifurone, sulfoxaflor, flonicamid και acetamiprid) Οι επισκέψεις στα κτήματα ήταν συχνές, η εμφάνιση των αφίδων δεν άργησε. Τις πρώτες ημέρες του Ιουνίου, οι πρώτοι πληθυσμοί στους νέους τρυφερούς βλαστούς των δέντρων της ροδακινιάς ήταν πλέον αρκετά διακριτοί. Επόμενο στάδιο ήταν η συλλογή και η αποστολή των δειγμάτων στο Τμήμα Φυτοπροστασίας Βόλου του Ινστιτούτου Βιομηχανικών & Κτηνοτροφικών Φυτών του ΕΛΓΟ - ΔΗΜΗΤΡΑ όπου και πραγματοποιήθηκε και το εργαστηριακό μέρος της διατριβής. Τα αποτελέσματα των βιοδοκιμών σε 4 κλώνους της αφίδας, έδειξαν πολύ χαμηλούς ως χαμηλούς Συντελεστές Ανθεκτικότητας (ΣΑ) στα εντομοκτόνα sulfoxaflor (1,3 - 1,8) , acetamiprid ( 2,6 - 6,0 ) και flonicamid (4,2 - 4,6). Το flupyradifurone έδειξε ΣΑ αρκετά υψηλότερο (32,4 - 55,4) από τα προηγούμενα εντομοκτόνα. Σημαντικό να τονιστεί σε αυτό το σημείο ότι, το συγκεκριμένο εντομοκτόνο, δεν έχει έγκριση στη καλλιέργεια της ροδακινιάς. Όμως, έχει στη καλλιέργεια του καπνού και στα λαχανικά. Η πράσινη αφίδα μεταναστεύει στις παραπάνω καλλιέργειες από τη ροδακινιά τέλη άνοιξης με αρχές καλοκαιριού και το φθινόπωρο επιστρέφει στη ροδακινιά. Για αυτό κρίθηκε σημαντικό να αναλυθεί και η συγκεκριμένη δραστική ουσία. Το M. persicae σύμφωνα με τις δημοσιευμένες έως τώρα μελέτες, είναι εχθρός που ελέγχεται δύσκολα και αναπτύσσει πληθυσμούς με ανθεκτικότητα σε διάφορα εντομοκτόνα. Σε αυτό συμβάλλουν οι επτά μηχανισμοί ανθεκτικότητας που έχουν περιγραφεί ως τώρα, η πίεση επιλογής από εφαρμογές εντομοκτόνων, καθώς και ορισμένα χαρακτηριστικά της βιοοικολογίας του είδους όπως : (i) υψηλή γενετική παραλλακτικότητα, (ii) διασπορά/μετανάστευση μεταξύ καλλιεργειών και τοποθεσιών, (iii) πολλές γενιές ανά έτος και, (iv) σύνθετος κύκλος ζωής.

The aphid Myzus persicae sl (Hemiptera: Aphididae) is an important enemy of many crops worldwide with a complex life cycle, is mainly controlled by chemical insecticides and has developed resistance / resistance to many of the insecticides used. In Greece, the aphid shows high genetic variability and adaptability and is a classic example of evolution. In this thesis, information is reported on the cultivation of the peach tree in our country. Its economic importance is emphasized both for our country and for the peach producers themselves. There are indicative tables that illustrate with numbers the volume of core and table peach production. The contributions it brings to the state are valuable so the management of the crop should be done responsibly. The plant protection program is briefly presented, its estimated cost per growing season and the most important enemies and diseases were analyzed. Next, literature data on the effectiveness of the insecticides used to control the aphid in Greece and on resistance mechanisms are presented. Then follows the experimental part of the thesis, the materials and methods of the experiments will be analyzed. M. persicae samples were collected from peach trees from Northern Greece (N. Pellas and N. Imathias), in order to analyze the degree of resistance they have developed to 4 insecticides (flupyradifurone, sulfoxaflor, flonicamid and acetamiprid). The visits to the estates were frequent, the appearance of aphids did not take long. In the first days of June, the first populations on the young tender shoots of the peach trees were now quite distinct. The next stage was the collection and sending of the samples to the Volos Plant Protection Department of the Institute of Industrial & Livestock Plants of ELGO - DIMITRA where the laboratory part of the thesis was also carried out. The results of bioassays on 4 aphid clones showed very low to low Resistance Coefficients (SA) to the insecticides sulfoxaflor (1.3 - 1.8), acetamiprid (2.6 - 6.0) and flonicamid (4.2 - 4,6). flupyradifurone showed significantly higher SA (32.4 - 55.4) than the previous insecticides. It is important to emphasize at this point that this particular insecticide is not approved for peach cultivation. But it has in the cultivation of tobacco and vegetables. The green aphid migrates to the above crops from the peach tree in late spring to early summer and returns to the peach tree in the fall. For this reason, it was considered important to analyze the specific active substance as well. M. persicae, according to the studies published so far, is an enemy that is difficult to control and develops populations with resistance to various insecticides. The seven resistance mechanisms that have been described so far, the selection pressure from insecticide applications, as well as certain features of the species' bioecology such as: (i) high genetic variability, (ii) dispersal/migration between crops and locations, (iii) contribute to this ) many generations per year and, (iv) complex life cycle.