Εισαγωγή: Οι ασθενείς με αυξημένα επίπεδα τριγλυκεριδίων, υπό θεραπεία με στατίνες, εξακολουθούν να έχουν σημαντικό κίνδυνο καρδιαγγειακών συμβάντων, και ιδιαίτερα στεφανιαίας νόσου. Παρά τις πολλές προσπάθειες μείωσης των τριγλυκεριδίων, καμία θεραπευτική επιλογή δεν έχει δώσει μέχρι στιγμής ικανοποιητικά αποτελέσματα.
Σκοπός: Σκοπός της παρούσας βιβλιογραφικής ανασκόπησης ήταν η αναζήτηση δημοσιευμένων μελετών που μελέτησαν την επίδραση των ω – 3 και ω – 6 λιπαρών οξέων στην πρόληψη εμφάνισης στεφανιαίας νόσου. Η εργασία δύναται να συνοψίσει τις τρέχουσες γνώσεις σχετικά με τη χρήση των ω – 3 και ω – 6 λιπαρών οξέων σε ασθενείς με στεφανιαία νόσο.
Μεθοδολογία: Η διαδικασία ανάλυσης αποτελούνταν από την αξιολόγηση των ποιοτικών παραμέτρων των μελετών στοχεύοντας τον παραλληλισμό τους με εκείνες των προγενέστερων και τη διαπίστωση ομοιοτήτων ή διαφορών των αποτελεσμάτων των διαφορετικών ερευνών. Οι μελέτες αναζητήθηκαν σε δύο πλατφόρμες δημοσίευσης μελετών PubMed και Google Scholar. Χρησιμοποιήθηκαν οι όροι αναζήτησης “υπερτριγλυκεριδαιμία”, “ω – 3 λιπαρά οξέα”, “πρόληψη”, “στεφανιαία νόσος”, “ω – 6 λιπαρά οξέα”, “καρδιαγγειακό αποτέλεσμα”. Από τις προαναφερόμενες πλατφόρμες, βρέθηκε ένα πλήθος μελετών, μέρος των οποίων συμπεριελήφθησαν ως καταλληλότερες με γνώμονα τα κριτήρια επιλογής.
Αποτελέσματα: Από την αναζήτηση της βιβλιογραφίας προέκυψαν συνολικά 10 μελέτες, οι οποίες διερεύνησαν την αποτελεσματικότητα των ω – 3 λιπαρών οξέων στην πρόληψη του καρδιαγγειακού κινδύνου γενικότερα, και της στεφανιαίας νόσου ειδικότερα, ενώ δεν εντοπίστηκαν μελέτες σχετικά με τα ω – 6 λιπαρά οξέα, δημοσιευμένες από το 2010, που να πληρούν τα κριτήρια ένταξης και αποκλεισμού, που θα μπορούσαν να συμπεριληφθούν στην παρούσα ανασκόπηση. Τα ευρήματα των μελετών της παρούσας συστηματικής ανασκόπησης επιδεικνύουν ότι παρόλο που η αυξημένη πρόσληψη ω – 3 λιπαρών οξέων έχει συσχετιστεί με μειωμένο κίνδυνο καρδιαγγειακής νόσου σε μελέτες παρατήρησης, αυτά τα ευρήματα δεν έχουν επιβεβαιωθεί ή είναι διφορούμενα σε τυχαιοποιημένες μελέτες. Ως εκ τούτου παραμένει ασαφές εάν τα συμπληρώματα ω – 3 λιπαρών οξέων έχουν καρδιαγγειακά οφέλη και συμβάλλουν στην πρόληψη της στεφανιαίας νόσου του γενικού πληθυσμού με συνήθη κίνδυνο για αυτό το τελικό σημείο.
Συμπεράσματα: Τα δεδομένα που προέκυψαν όσον αφορά την επίδραση των ω – 3 λιπαρών οξέων στην προστασία του καρδιαγγειακού συστήματος είναι αντικρουόμενα· εντούτοις, οι μελέτες της τελευταίας δεκαετίας έχουν παράσχει ελπιδοφόρα αποτελέσματα. Ας σημειωθεί ότι, τα ω – 3 λιπαρά οξέα, όταν χορηγούνται ή καταναλώνεται σε μεγάλες συγκεντρώσεις, θεωρούνται πλέον ως φάρμακα και όχι ως συμπληρώματα διατροφής. Ως εκ τούτου, αναδύονται πολλαπλά ερωτήματα, τα οποία θα πρέπει να επιλυθούν μελλοντικά, ιδιαίτερα όσον αφορά την αποτελεσματικότητα των ω – 3 λιπαρών οξέων στην πρωτογενή πρόληψη, την επίδραση της δράσης των στατινών, την καθιέρωση κατάλληλης δοσολογίας σε διαφορετικές πληθυσμιακές ομάδες, και του προφίλ ασφάλειας, ιδιαίτερα του κινδύνου αιμορραγιών και κολπικής μαρμαρυγής. Φαίνεται ότι υπάρχει ακόμη πολύς δρόμος για την πλήρη αποδοχή των ω – 3 λιπαρών οξέων στην καθημερινή κλινική πράξη. Ωστόσο, θα πρέπει να λάβουμε σοβαρά υπόψη αυτού του είδους τη θεραπεία σε ασθενείς με υπερτριγλυκεριδαιμία που λαμβάνουν στατίνες και ευρίσκονται σε υψηλό και πολύ υψηλό καρδιαγγειακό κίνδυνο
Introduction: Patients with elevated triglyceride levels, treated with statins, still have a significant risk of cardiovascular events, and especially coronary heart disease. Despite many attempts to reduce triglycerides, no treatment option has so far yielded satisfactory results.
Aim: The aim of the present study was to study the effect of omega - 3 and omega - 6 fatty acids on the prevention of coronary heart disease. The work can also summarize current knowledge about the use of omega-3 and omega-6 fatty acids in patients with coronary heart disease and provide a practical approach for clinicians in treating these patients.
Methodology: The analysis process included the qualitative processing of the content in order to compare the results of previous surveys and to formulate any convergences or discrepancies between the findings of the different surveys. The research that would serve the main objectives of this study was searched in two scientific and valid databases: the PubMed database and the Google Scholar database. Search in the literature used specific keywords, such as: "omega - 3 fatty acids", "omega - 6 fatty acids", "coronary heart disease", "prevention", "cardiovascular effect", "hypertriglyceridemia". These search terms were used in conjunction with the use of conjugates such as "OR" and "AND" on a case-by-case basis. From the two databases used, a fairly large number of surveys emerged, from which the most appropriate ones were selected, based on specific inclusion and exclusion criteria.
Results: A review of the literature revealed a total of 10 studies, which dealt with the effect of omega - 3 fatty acids in the prevention of cardiovascular risk in general, and coronary heart disease in particular, while no studies on omega - 6 fatty acids were published, published in the last ten years, meeting the inclusion and exclusion criteria that could be included in this review. The findings of the present systematic review demonstrate that although increased omega-3 fatty acid intake has been associated with a reduced risk of cardiovascular disease in observational studies, these findings have not been confirmed or are ambiguous in randomized trials. It therefore remains unclear whether omega-3 fatty acid supplements have cardiovascular benefits and help prevent coronary heart disease in the general population with a normal risk for this endpoint.
Conclusions: Emerging data on the effect of omega-3 fatty acids on cardiovascular protection are conflicting; however, studies over the past ten years have provided promising results. It should be noted that omega-3 fatty acids, when administered or consumed in large concentrations, are now considered as drugs and not as food supplements. Therefore, multiple questions emerge, which should be resolved in the future, particularly regarding the efficacy of ω-3 fatty acids in primary prevention, the effect of statin action, the establishment of appropriate dosing in different population groups, and the profile safety, especially the risk of bleeding and atrial fibrillation. It seems that there is still a long way to go for the full acceptance of omega-3 fatty acids in daily clinical practice. However, we should seriously consider this type of treatment in patients with hypertriglyceridemia taking statins who are at high and very high cardiovascular risk.
