Ανάλυση τοξικότητας εναλλακτικών φυτοπροστατευτικών και αναστολέων της ανθεκτικότητας στον δάκο της ελιάς και έλεγχος τοξικότητας σκευασμάτων χαλκού έναντι παρασιτοειδών του γένους Psyttalia

Abstract

Η καλλιέργεια της ελιάς πλήττεται από ένα αξιοσημείωτο εντομολογικό εχθρό, τον δάκο της ελιάς (Bactrocera oleae). Η έντονη προσβολή του προκαλεί ποιοτική και ποσοτική υποβάθμιση της καλλιέργειας. Για αυτόν τον λόγο, οι έρευνες έχουν επικεντρωθεί στον έλεγχο του πληθυσμού του εντόμου. Η αποτελεσματικότερη μέθοδος καταπολέμησης του εντόμου μέχρι σήμερα είναι η χημική, η οποία εφαρμόζεται με δολωματικούς ψεκασμούς και ψεκασμούς κάλυψης. Ωστόσο, η αλόγιστη χρήση αυτών των μεθόδων έχει οδηγήσει στην ανάπτυξη ανθεκτικών πληθυσμών του δάκου, γεγονός που καθιστά απαραίτητη την παρακολούθηση της ανθεκτικότητας και την ανάπτυξη εναλλακτικών μεθόδων καταπολέμησης. Η παρούσα εργασία επικεντρώνεται στην παρακολούθηση των επιπέδων ανθεκτικότητας του δάκου στις φυτοπροστατευτικές ουσίες που χρησιμοποιούνται για την αντιμετώπισή του. Η έρευνα έδειξε χαμηλά επίπεδα ανθεκτικότητας στις δραστικές ουσίες phosmet και spinosad, και υψηλά επίπεδα στη δραστική ουσία λ- cyhalothrin. Για την ανάγκη εύρεσης εναλλακτικών μεθόδων καταπολέμησης του δάκου της ελιάς, η έρευνα επικεντρώθηκε στη χρήση βιολογικών σκευασμάτων σε βιοδοκιμές μέσω τροφής. Τα αποτελέσματα αυτών έδειξαν ότι τα σκευάσματα BPA0441, BIO035 και BPA0581, σε εφαρμογή αυξημένης δόσης σε σχέση με τη συνιστώμενη, είναι σε θέση να θανατώσουν τον δάκο. Όσων αφορά τους συνεργιστές, το μεγαλύτερο ποσοστό θνησιμότητας των εντόμων παρατηρήθηκε μετο ΕΝ-218 σε συνδυασμό με το εντομοκτόνο σκεύασμα FASTAC. Τέλος, η έρευνα επικεντρώθηκε στη διερεύνηση της δράσης των σκευασμάτων χαλκού στο παρασιτοειδές του δάκου Psyttalia lounsburyi. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι, σε αντίθεση με το εντομοκτόνο FASTAC, τα σκευάσματα που δοκιμάστηκαν δεν ήταν τοξικά για το παρασιτοειδές Psyttalia lounsburyi. Επομένως, τα σκευάσματα χαλκού μπορούν να συνδυαστούν με τη χρήση του παρασιτοειδούς αυτού ως φυσικού εχθρού έναντι του δάκου της ελιάς, με σκοπό τη διαχείριση του πληθυσμού του δάκου.

Olive cultivation is affected by a significant entomological enemy, the olive fruit fly (Bactrocera oleae). Its severe infestation causes both qualitative and quantitative degradation of the crop. For this reason, research has focused on controlling the insect population. The most effective method of controlling the insect to date is chemical, which is applied through bait sprays and cover sprays. However, the excessive use of these methods has led to the development of resistant populations of the olive fruit fly, making it necessary to monitor resistance and develop alternative control methods. This study focuses on monitoring the levels of resistance of the olive fryit fly to the plant protection substances used against it. The research showed low levels of resistance to the active substances phosmet and spinosad, and high levels to the active substance λ-cyhalothrin. Due to the need to find alternative methods for controlling the olive fruit fly, the research focused on the use of biological preparations in bioassays through feeding. The results showed that the preparations BPA0441, BIO035 and BPA0581, when applied at an increased dose compared to the recommended one, are capable of killing the olive fruit fly. Regarding the synergists, the highest insect mortality rate was observed with EN-218 in combination with the insecticide preparation FASTAC. Finally, the research focused on investigating the action of copper preparations on the olive fruit fly parasitoid Psyttalia lounsburyi. The results showed that, unlike the insecticide FASTAC, the tested copper preparations were not toxic to the parasitoid Psyttalia lounsburyi. Therefore, copper preparations can be combined with the use of this parasitoid as a natural enemy against the olive fruit fly for the management of its population.