Η παρούσα διπλωματική εργασία διερευνά την αειφορία της εφοδιαστικής αλυσίδας του
μελιού, εστιάζοντας στο Νομό Ευρυτανίας. Βασίζεται στην τριμερή προσέγγιση της αειφορίας
– περιβαλλοντική, κοινωνική και οικονομική διάσταση – και εξετάζει τις προκλήσεις και τις
ευκαιρίες βελτίωσης των διαδικασιών παραγωγής, διανομής και κατανάλωσης μελιού. Σκοπός
της μελέτης είναι η αξιολόγηση των υφιστάμενων πρακτικών και η διατύπωση προτάσεων που
θα ενισχύσουν την αποδοτικότητα και ανθεκτικότητα της τοπικής εφοδιαστικής αλυσίδας.
Το ερευνητικό πρόβλημα επικεντρώνεται στις δυσκολίες που αντιμετωπίζει ο κλάδος του
μελιού λόγω περιβαλλοντικών πιέσεων, οικονομικών ανισορροπιών και κοινωνικών
προκλήσεων. Η εργασία επιχειρεί να δώσει απαντήσεις αναλύοντας το πώς αυτές οι προκλήσεις
επηρεάζουν τη βιωσιμότητα της παραγωγής και διανομής μελιού σε τοπικό επίπεδο.
Χρησιμοποιήθηκε συλλογή δεδομένων μέσω ερωτηματολογίων από παραγωγούς της
Ευρυτανίας, μελέτη περίπτωσης μιας μονάδας καθώς και ανάλυση βιβλιογραφίας. Αυτή η
πολυεπίπεδη προσέγγιση επιτρέπει την πλήρη κατανόηση των παραμέτρων που καθορίζουν την
αειφορία της αλυσίδας εφοδιασμού.
Σημαντικά ευρήματα της έρευνας περιλαμβάνουν τη διαπίστωση ότι οι τοπικές πρακτικές
παραγωγής μελιού συμβάλλουν σε σημαντικό βαθμό στη διατήρηση της βιοποικιλότητας, αν
και παρουσιάζουν περιβαλλοντικές αδυναμίες λόγω της περιορισμένης εφαρμογής σύγχρονων
βιώσιμων τεχνολογιών. Ο κοινωνικός πυλώνας καταδεικνύει ότι η μελισσοκομία ενισχύει την
τοπική απασχόληση και κοινωνική συνοχή. Από οικονομική σκοπιά, καταγράφονται ευκαιρίες
για αύξηση της αποδοτικότητας μέσω ενίσχυσης των τοπικών και διεθνών δικτύων διανομής.
Στα κύρια συμπεράσματα της μελέτης, προτείνεται η υιοθέτηση πράσινων τεχνολογιών και η
ενίσχυση της συνεργασίας μεταξύ των ενδιαφερόμενων φορέων για την εξισορρόπηση των
τριών πυλώνων αειφορίας. Επιπλέον, υπογραμμίζεται η ανάγκη για καλύτερη υποστήριξη των
παραγωγών μέσω εκπαιδευτικών προγραμμάτων και βελτίωσης της πρόσβασης σε πόρους. Η
εργασία καταλήγει ότι η εφοδιαστική αλυσίδα του μελιού στην Ευρυτανία μπορεί να
αποτελέσει πρότυπο για άλλες τοπικές παραγωγές, συνεισφέροντας στην ευρύτερη
βιωσιμότητα του αγροδιατροφικού τομέα.
This thesis investigates the sustainability of the honey supply chain, focusing on the Prefecture
of Evrytania. It is based on the tripartite approach to sustainability – environmental, social and
economic dimensions – and examines the challenges and opportunities for improving the
processes of honey production, distribution and consumption. The purpose of the study is to
evaluate existing practices and formulate proposals that will enhance the efficiency and
resilience of the local supply chain.
The research problem focuses on the difficulties faced by the honey industry due to
environmental pressures, economic imbalances and social challenges. The work attempts to
provide answers by analyzing how these challenges affect the sustainability of honey
production and distribution at the local level.
Data collection was used through questionnaires from producers in Evrytania, a single case
study as well as a literature review. This multi-level approach allows for a full understanding
of the parameters that determine the sustainability of the supply chain.
Key findings of the research include the finding that local honey production practices contribute
significantly to the conservation of biodiversity, although they present environmental
weaknesses due to the limited application of modern sustainable technologies. The social pillar
demonstrates that beekeeping enhances local employment and social cohesion. From an
economic perspective, opportunities are recorded to increase efficiency by strengthening local
and international distribution networks.
The main conclusions of the study suggest the adoption of green technologies and the
strengthening of cooperation between stakeholders to balance the three pillars of sustainability.
In addition, the need for better support for producers through educational programs and
improved access to resources is highlighted. The paper concludes that the honey supply chain
in Evrytania can serve as a model for other local productions, contributing to the broader
sustainability of the agri-food sector.
