Στην παρούσα εργασία μελετήθηκε η αποδοτικότητα και η προσαρμοστικότητα μιγμάτων λειμωνίων φυτών σε διάφορες αναλογίες, σε ξηροφυτικό αγρόκτημα του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών.
Πραγματοποιήθηκαν έξι κοπές, η πρώτη στις 87 ημέρες από τη σπορά και οι υπόλοιπες με ρυθμό ανά 30 ημέρες. Μετρήθηκε η απόδοση σε νωπό και σε ξηρό βάρος, η πυκνότητα των φυτών του λειμώνα, η πυκνότητα των φυτών αυτοφυούς βλάστησης καθώς και η περιεκτικότητα σε λιπαρά οξέα.
Από τις μετρήσεις αυτές παρατηρήθηκε έντονη διαφοροποίηση μεταξύ των επεμβάσεων ως προς τα περισσότερα χαρακτηριστικά.
Συγκεκριμένα, η μεγαλύτερη απόδοση παρατηρήθηκε στο μίγμα Βίκος-Κριθάρι σε όλες τις πιθανές αναλογίες.
Η μεγαλύτερη πυκνότητα φυτών του λειμώνα και η μικρότερη πυκνότητα φυτών αυτοφυούς βλάστησης παρατηρήθηκε στο μίγμα Φεστούκα-Λόλιο-Δαχτυλίδα-Τριφύλλι.
Όσον αφορά τα λιπαρά οξέα αυτό που βρέθηκε σε μεγαλύτερη περιεκτικότητα ήταν το λινολενικό οξύ, ενώ το πιο θρεπτικό μίγμα ήταν το Φεστούκα-Λόλιο-Δαχτυλίδα-Τριφύλλι σε όλες τις πιθανές αναλογίες.
Η μελέτη αυτή αποτελεί μια καινοτόμο προσπάθεια προσέγγισης της εγκατάστασης στη χώρα ενός λειμώνα ξηρικού, αποδοτικού και ικανότητας παραγωγής ενός ποιοτικού σιτηρεσίου.
A survey was conducted to measure the yield and adaptability of mixtures of forage plants. The mixtures selected were different both in the plants that were selected to participate as well as the percentage of a specific plant in each mixture. The one year experiment took place in the farm of the Agricultural University of Athens and it was of significant importance that no irrigation was used.
Six cuts took place, the first at 87 days from sowing and continued at a rate of 30 days. Measurements took place concerning fresh weight, dry weight, the plant population, the weed population, and finally the percentage of fatty acids of the plants.
The results of this survey, indicate that the measured characteristics differed significantly between the mixtures.
In particular the highest yield was obtained by Vicia-Hordeum mixture in all possible combinations.
The Festuca-Lolium-Dactylis-Trifolium mixture in all possible combinations populated better the space given in the plot, and the same applies towards the aggressiveness and the antagonism with the weeds.
Conserning the fatty acids the most common of those was linolenic acid while the most nutrient mixture was Festuca-Lolium-Dactylis-Trifolium in all possible combinations
This survey constitutes the baseline of a new way of establishing a prairie in Greece, that will be able to increase the production of a quality feed.
