Επίδραση της καλλιεργητικής ποικιλίας και του υποκειμένου εμβολιασμού στην απορρόφηση θρεπτικών μακροστοιχείων από πιπεριά καλλιεργούμενη σε κλειστό υδροπονικό σύστημα

Abstract

Στην παρούσα μελέτη, τέσσερις ποικιλίες πιπεριάς (Capsicum annuum L.) καλλιεργήθηκαν σε κλειστό υδροπονικό σύστημα NFT: δύο ποικιλίες τύπου φλάσκας (Orangery, Sondela) και δύο ποικιλίες επιμήκους σχήματος (Bellisa, Sammy) εκ των οποίων η μία (Sammy) ήταν, είτε αυτεμβολιασμένη, είτε εμβολιασμένη σε υποκείμενο RS10 (Capsicum annuum). Οι τρεις αυτόρριζες ποικιλίες και οι δύο μορφές της ποικιλίας Sammy συνιστούσαν πέντε πειραματικές επεμβάσεις. Σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν να διερευνηθεί αν υπάρχουν διαφορές στην απορρόφηση θρεπτικών στοιχείων μεταξύ διαφορετικών ποικιλιών, καθώς και μεταξύ αυτεμβολιασμένων και εμβολιασμένων φυτών ίδιας ποικιλίας, όταν τα φυτά σε όλες τις επεμβάσεις τροφοδοτούνται με ένα θρεπτικό διάλυμα τυπικής σύστασης για πιπεριά κάτω από μεσογειακές, κλιματικές συνθήκες. Πιο συγκεκριμένα, μετρήθηκαν οι συγκεντρώσεις των K+, Ca+2, Mg+2, P στις ρίζες, στα φύλλα και στους καρπούς αλλά και οι αναλογίες απορρόφησης μεταξύ των μακροστοιχείων αυτών και του νερού από τα φυτά (συγκεντρώσεις απορρόφησης σε mmol L-1), συμπεριλαμβανομένης και της συγκέντρωσης απορρόφησης των ΝΟ3-. Τα αποτελέσματα αυτής της μελέτης υπέδειξαν ότι η ποικιλία Sondela (G) παρουσίασε τις μεγαλύτερες συγκεντρώσεις απορρόφησης ΝΟ3-, Μg+2 και Ca+2 διαφέροντας σημαντικά από τις υπόλοιπες ποικιλίες, κάτι που επιβεβαιώθηκε από τις μικρότερες τιμές της ηλεκτρικής αγωγιμότητας που μετρήθηκαν στο ανακυκλούμενο θρεπτικό διάλυμα κατά τη διάρκεια του πειράματος. Καθίσταται, λοιπόν, σαφής η ανάγκη παροχής θρεπτικών διαλυμάτων με υψηλότερες συγκεντρώσεις ΝΟ3-, Μg+2 και Ca+2 σε υδροπονικές καλλιέργειες, κλειστού τύπου, για την ποικιλία Sondela. Αντιθέτως, καμία σημαντική διαφορά δεν παρουσιάστηκε στις συγκεντρώσεις απορρόφησης όλων των μακροστοιχείων μεταξύ της εμβολιασμένης και αυτεμβολιασμένης ποικιλίας Sammy, κάτι που πρέπει οφείλεται τόσο στον γονότυπο του υποκειμένου όσο και στον συγκεκριμένο συνδυασμό εμβολίου-υποκειμένου.

In the present study, four pepper cultivars (Capsicum annuum L.) were grown in recirculating nutrient solution according to the principles of the Nutrient Film Technique (NFT). Two cultivars of the bell type (Orangery, Sondela) and two of the elongated form (Bellisa, Sammy), one of which (Sammy) was either self-grafted or grafted on a rootstock RS10 (Capsicum annuum). The three non-grafted cultivars and the two versions of ‘Sammy’ i.e. grafted and non-grafted, constituted five experimental treatments. The purpose of this study was to assess if there are any differences in the nutrient uptake among different pepper cultivars and also between self-grafted and grafted plants of the same cultivar when all plants were supplied with a nutrient solution of a typical composition for pepper, under Mediterranean, climate conditions. More specifically, the concentrations of K+, Ca+2, Mg+2, PO4- in the roots, leaves and fruits were measured and the macronutrient to water uptake ratios were estimated, including that of NO3-. The results of this study indicated that ‘Sondela’ exhibited the highest uptake concentrations of ΝΟ3-, Μg+2 and Ca+2 in comparison with all other treatments. This was confirmed by the lowest means of Electric Conductivity in the recycling nutrient solution during the experiment in this treatment. These results point to the need to provide nutrient solutions with higher ΝΟ3-, Μg+2 and Ca+2 concentrations in closed-hydroponic crops of ‘Sondela’. In contrast, the uptake concentrations of all macroelements were similar in the grafted and the self-grafted ‘Sammy’ plants and that must be due to the genotype of the rootstock and the specific combination of the rootstock-scion.