Οι παράγοντες που επηρεάζουν την επιτυχία του εμβολιασμού στην παραγωγή βασιλικού πολτού

Abstract

Η βασιλοτροφία είναι μια μέθοδος που αφορά και τους ερασιτέχνες μελισσοκόμους, αλλά κυρίως τους επαγγελματίες. Οι μελισσοκόμοι δεν χρησιμοποιούν αυτήν την μέθοδο μόνο για την παραγωγή βασιλισσών, αλλά και για την παραγωγή βασιλικού πολτού. Ο βασιλικός πολτός είναι ένα εμπορεύσιμο προϊόν με ανερχόμενη ζήτηση από τους καταναλωτές, συμβάλλοντας σημαντικά στο εισόδημα των παραγωγών. Στα πλαίσιο της παρούσας μεταπτυχιακής διατριβής αναπτύχθηκαν οι παράγοντες που μπορεί να επηρεάσουν την επιτυχία του εμβολιασμού στην παραγωγή βασιλικού πολτού. Ο βασιλικός πολτός θεωρείται ένα κορυφαίο φυσικό προϊόν από βιολογικής αξίας από την αρχαιότητα ακόμα και μέχρι σήμερα είναι ένα ελιξίριο ζωής, που παρουσιάζει πολλές ευεργετικές ιδιότητες στον ανθρώπινο οργανισμό. Τα τελευταία χρόνια έχει αναδειχθεί ακόμα περισσότερο ως προϊόν, αφού θεωρείται ένα από τα πιο σημαντικά της μελισσοκομίας και η οικονομική του αξία επεκτείνεται στο συνδυασμό του με άλλα προϊόντα. Στόχος ήταν να μελετηθούν διαφορετικοί τύποι κελλιών, κελλιά από πλαστικό, που επιλέγονται και χρησιμοποιούνται πλέον αρκετά από τους μελισσοκόμους και κελλιά από κερί, που χρησιμοποιούνται από παλαιότερα. Στα πλαστικά κελλιά συμπεριλήφθησαν τα κελλιά Αριστέας, τα κελλιά Παντελάκης και τα αμερικανικά κελλιά. Εκτός από τα είδη των κελλιών όμως, σκοπός ήταν να διερευνηθούν και δύο τρόποι εμβολιασμού, ο ξηρός και ο υγρός. Τέλος, αναλύθηκαν τα αποτελέσματα των επεμβάσεων που πραγματοποιήθηκαν για να αποσαφηνιστούν οι αποδόσεις από τον συνδυασμό των παραγόντων που μελετήθηκαν. Συμπερασματικά, ο υγρός εμβολιασμός ήταν σημαντικά πιο αποδοτικός από τον ξηρό εμβολιασμό και ήταν αποδεκτός σε κάθε περίπτωση που μελετήθηκε. Τα αμερικάνικα κελλιά εμφάνισαν τα μεγαλύτερα ποσοστά επιτυχίας και στους δύο τρόπους εμβολιασμού, ενώ τα κελλιά Αριστέας και Παντελάκης διαφοροποιήθηκαν αρκετά από τον υγρό στον ξηρό εμβολιασμό με ποσοστά απόκλισης που κυμάνθηκαν από 68%-4%. Τέλος, τα κέρινα κελλιά και στις δύο περιπτώσεις εμβολιασμού ήταν αυτά που προτιμήθηκαν λιγότερο με ποσοστά που έφτασαν μέχρι το 5% στον υγρό και μηδενικά ποσοστά στον ξηρό.

Queen rearing is a method concerns amateur beekeepers, but mainly professionals. Beekeepers do not use this method solely for producing queens, but also for the production of royal jelly. Royal jelly is a marketable product with rising demand from consumers, contributing significantly to the producers income. In the framework of this postgraduate dissertation were developed the factors that can affect success of vaccination in the production of royal jelly. Royal jelly is considered a top natural product of biological value from antiquity to the present day it is an elixir life, which has many beneficial properties in the human organism. In recent years has emerged even more as a product since it is considered one of the most important beekeeping products and its economic value extends to its combination with other products. The goal was to study different types of cells, plastic cells which are widespread this period and wax cells which are used earlier. Plastic cells included Aristeas cells, Pantelakis cells and American cells. Except for cell types, purpose was to be investigated two modes of vaccination, dry and wet. Finally, the results of the interventions performed were analyzed in order to clarify the yields of the factors studied. In conclusion, wet vaccination was for more cost-effective than dry vaccination and has in each case shown rates of acceptance. American cells were successful in both modes of vaccination, while Pantelakis cells and Aristeas cells had higher rates in wet grafting, leaving the wax cells in the last position of preferences.