Επίδραση εδαφοβελτιωτικών - βιοδιεγερτών στη φυσιολογία και θρεπτική κατάσταση ποικιλίας ροδακινιάς εμβολιασμένης σε δύο υποκείμενα

Abstract

Η συμμετοχή των βιοδιεγερτών στο πρόγραμμα λίπανσης των οπωροφόρων δένδρων γίνεται ολοένα και μεγαλύτερη τις τελευταίες δεκαετίες και παρουσιάζει πολλαπλά οφέλη. Ειδικότερα, μέσω της ενεργοποίησης διαφόρων μεταβολικών και φυσιολογικών λειτουργιών, αποσκοπεί στην βελτίωση της αποδοτικότητας της θρέψης, συνεισφέρει στην αύξηση και ανάπτυξη ενώ ταυτόχρονα ενισχύει την καλύτερη ανταπόκριση των καλλιεργειών στις αβιοτικές καταπονήσεις. Σκοπός της μεταπτυχιακής διατριβής ήταν ο προσδιορισμός των επιδράσεων δύο εμπορικών σκευασμάτων βιοδιεγερτών (Actiwave και Amalgerol) στη θρέψη και στη φυσιολογία δένδρων ροδακινιάς (Prunus persica L. Batsch) ποικιλίας “Mercil” εμβολιασμένης στα υποκείμενα GF - 677 και Garnem. Οι δύο βιοδιεγέρτες που περιείχαν στη σύνθεσή τους εκχυλίσματα φυκιών και οργανικό άνθρακα, εφαρμόστηκαν με υδρολίπανση στα δένδρα σε συνδυασμό με χημικά λιπάσματα των οποίων η αποκλειστική εφαρμογή αποτέλεσε το μάρτυρα της πειραματικής μελέτης. Τα αποτελέσματα έδειξαν πως οι βιοδιεγέρτες συνέβαλαν στην αύξηση του διαθέσιμου σιδήρου (Fe) στο έδαφος καθώς και της συγκέντρωσής του στα φύλλα. Το συγκεκριμένο εύρημα είναι ιδιαίτερα σημαντικό λαμβάνοντας υπόψιν την ευαισθησία της ροδακινιάς σε τροφοπενία του ιχνοστοιχείου. Πέρα από το σίδηρο, η εφαρμογή των δύο σκευασμάτων οδήγησε στην αύξηση του αμμωνιακού αζώτου (NH4-N) στο έδαφος. Όσον αφορά το κομμάτι της φυσιολογίας, η κυριότερη επίδραση των εκχυλισμάτων από φύκη ήταν η αύξηση της συγκέντρωσης της σακχαρόζης στα φύλλα το μήνα Σεπτέμβριο. Επιπλέον, σε ορισμένες περιπτώσεις ήταν φανερή η επίδραση των δύο υποκειμένων στην απορρόφηση του καλίου (K) και μερικών ιχνοστοιχείων, στη φωτοσυνθετική ικανότητα και στη συγκέντρωση σακχάρων στα φύλλα. Σημειώνεται πως η εφαρμογή χημικών λιπασμάτων εξασφάλισε την επάρκεια των θρεπτικών στοιχείων στο έδαφος και στα φύλλα, σχεδόν στην πλειονότητα των περιπτώσεων.

Over the course of the last decades, the participation of biostimulants to the fertilization program of fruit trees has immensely increased. In particular, they improve the efficiency of plant nutrition, plant growth and development, whereas enhance the response of plants to abiotic stress through the activation of certain metabolic and physiological functions. The aim of the present study was to assess the effects of two commercial biostimulants (Actiwave and Amalgerol) regarding the nutrition and the physiology of peach (Prunus persica L. Batsch), cv.Mercil, grafted on two different rootstocks (GF – 677 and Garnem). These two biostimulants derived by seaweed extracts, contain organic carbon and were applied via fertigation in combination with chemical fertilizers, which when used alone served as control. The results indicated that biostimulants contributed to the increase of available iron (Fe) concentration in soil and in peach leaves. This finding is quite important, taking into account the susceptibility of peach trees to Fe deficiency. Apart from the Fe, the application of the two products led to the increase of ammoniacal nitrogen (NH4-N) in soil. In terms of plant physiology, seaweed extracts had an impact on the concentration of sucrose in peach leaves which was higher in September. Furthermore, the two different rootstocks clearly affected the absorption of potassium (K) and of certain trace elements, the photosynthetic capacity and sugar content leaves. It must be also mentioned, that the application of chemical fertilizers through the fertigation system ensured the sufficiency of most nutrients both in soil and leaves.