Η παρούσα μελέτη, είχε σκοπό να διερευνήσει την δυνατότητα εκτροφής Δίθυρων Μαλακίων σε θαλάσσιο πάρκο πλωτών ιχθυοκλωβών και συγκεκριμένα αν η ανάπτυξη των μυδιών (Mytilus galloprovincialis) και στρειδιών (Crassostrea gigas) διαφοροποιείται κατά την εκτροφή τους σε ιχθυοκαλλιέργεια ή οστρακοκαλλιέργεια.
Η παράλληλη εκτροφή εφαρμόστηκε σε δυο σταθμούς της ιχθυοκαλλιέργειας. O ένας τοποθετήθηκε κοντά στην ακτή (Α) και ο άλλος εντός του πάρκου υδατοκαλλιέργειας (Β). Η μεταξύ τους απόσταση υπολογίζεται στα 600 μέτρα. Τοποθετηθήκαν τα μύδια (σε κάλτσες) και τα στρείδια (σε καλάθια) σε βάθος 5 μέτρων (Μάρτιος). Δύο μήνες περίπου μετά από την έναρξη του πειράματος (Μάιος), μεταφέρθηκε ένας πληθυσμός μυδιών και στρειδιών σε οστρακοκαλλιέργεια (Μ) στον Σαρωνικό κόλπο. Η διεξαγωγή του πειράματος διήρκησε 122 ημέρες (Ιούλιος) και οι δειγματοληψίες των παραμέτρων της θερμοκρασίας και του οξυγόνου πραγματοποιούταν καθημερινά καθ’ όλη τη διάρκεια του πειράματος.
Εκτιμήθηκαν βιομετρικοί δείκτες των μυδιών M. galloprovincialis και στρειδιών C. Gigas, και συγκεκριμένα το ολικό βάρος και ολικό μήκος που μετρήθηκαν στην αρχή (Μάρτιο), καθώς και ενδιάμεσα του πειράματος (Μάιο) και στο τέλος του πειράματος (Ιούλιο), όπου μετρήθηκε και το εσωτερικό τους βάρος. Σύμφωνα με τις τελικές μετρήσεις οι βιομετρικοί δείκτες των μυδιών M. galloprovincialis και στρειδιών C. Gigas έδειξαν ότι υπήρξε πράγματι στατιστικά σημαντική αύξηση στους σταθμούς παρατήρησης, η μεγαλύτερη όμως παρατηρήθηκε στον σταθμό κοντά στην ακτή.
Παρατηρήθηκε επίσης ότι στο σταθμό εντός του πάρκου ιχθυοκαλλιέργειας (Β) τα μύδια είχαν μικρότερη ανάπτυξη, δείχνοντας χαμηλότερες τιμές εσωτερικού βάρους, σε σχέση με αυτά της οστρακοκαλλιέργειας (Μ), ενώ τα στρείδια παρουσίασαν παρεμφερείς βιομετρικούς δείκτες μεταξύ των δύο αυτών σταθμών (B και Μ).
Ως συμπέρασμα που μπορεί να αναγνωριστεί είναι ότι η συνεκτροφή μυδιών M. galloprovincialis και στρειδιών C. Gigas με τσιπούρες Sparus aurata και φαγκρία Pagrus major, συμβάλει παράλληλα στην ανάπτυξη των μυδιών και των στρειδιών, ενώ ελαχιστοποιεί τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις της υδατοκαλλιέργειας στην περιοχή που δραστηριοποιείται.
In the current study, was examined the possibility of intensive farming of Bivalve Molluscs in aquaculture and specifically the co-culture of Mytilus galloprovincialis (mussels) and Crassostrea gigas (oysters) in intensive farming of Sparus aurata (gilthead sea bream) and Pagrus major (red sea bream) in the Saronic Gulf, and as well as the comparison of their growth with that of a shellfish farm.
This co-culture was applied in two stations of the fish farm. One was placed toward the shore (Α) and the other placed inside the marine aquaculture park (Β). The distance between them is estimated at approximately 600 meters. The Mussels (in socks) and the oysters (in baskets) were placed inside the marine aquaculture park (floating fish cages) at 5 meters depth (March). About two months after the start of the experiment (May), a population of mussels and oysters was transferred to a shellfish farm (Μ) in the Saronic Gulf. The experiment lasted 122 days (July) and temperature and oxygen sampling was performed daily during the experiment.
The biometric indicators of the total weight and total length of Mytilus galloprovincialis (mussels) and Crassostrea gigpagas (oysters) has been measured by the start of the experiment (March), also a middle measurement take place (May) when the population of mussels and oysters was transferred to the shellfish farm and at the end of the experiment (July). According to the final biometric indicators sampling of M. galloprovincialis mussels and C. gigas oysters show, there has been parallel growth at the observation stations, but more significantly at the station toward the shore.
Also, at inside the marine aquaculture park (Β), the mussels had displayed less net weight growth, in comparison to the station at shellfish farm (M), while the oysters displayed similar biometric indicators between those two (B and M).
In conclusion the combination of M. galloprovincialis mussels and C. gigas oysters with Sparus aurata (gilthead sea bream) and Pagrus major (red sea bream) contributes positively to the development of the mussels and oysters themselves, while minimizing the environmental consequences at the area of fish farming.
